belki de en çok yaşadıklarımızdır. hafızamızın en orta yerinde bir sandıkta gizli dururlar.
hep aynı deniz kenarında yaşanmayı beklerler.
kaldırım taşlarında
buruk bir gülüşte
ilkbahar yağmurunda
ya da bir duvarda
...
hayallerimizde dü$lediğimiz ama ula$amadığımız, ya$ayamadığımız $eylerdir. benim için ya$anmamı$ hatıralar; bir kızı dü$ünmektir, hayallerimin kızını... onunla konu$mayı, gülü$meyi... iltifatlarıma sıcak bir gülücükle kar$ılık vermesini... evet belki de ya$anmayacak hiç, ama zihnimde hatıra olarak kalacak.
I
Yaşanmamış hatıralar bilirim
Büyülü sonbahar akşamlarında
Bulutlar üstünde su kenarında
Yalnız hayal edilen hatıralar
işte; en ürpertici nağmelerle
Bizim şarkımızı söyliyen rüzgar
Sen dudağında gülümsemelerle
Ben gözyaşlarımla, bu alemdeyim
Fakat yine bizbize, başbaşayız
Duymasan düşünmesen de; unutma
Bir daha bu anı yaşayamayız.
II
Görülmemiş manzaralar bilirim
Karda, kışta, belki de ilkbaharda
Hür denizlerde, kuytu ormanlarda
Sadece hissedilen manzaralar
Bak. Dinle, neler anlatıyor yağmur
Üşüyorum üşüyorum beni sar
Karanlık başladı, gitme ne olur
inan değişen manzaralar değil
Kilometreler ayıramadı bizi
Fakat bir gün gelir de birleştirir
Beyaz bir güvercin kanadı bizi
III
Söylenilmemiş mısralar bilirim
Hüzün dolu yağmurlu gecelerde
Alev çalgıların sustuğu yerde
Yalnız, yalnız düşünülen mısralar
Bilinen şeyler huzur içinde
Bilmenin bilinmez bir korkusu var
Bak bütün rüyalarım nur içinde
Çünkü, bugün havasını kokladığın
Denizaşırı bir diyar bilirim
Ve o diyarda seninle beraber
Yaşanmamış hatıralar bilirim.
