yaşanmamış a

entry2 galeri0
    1.
  1. ella edri'nin şiiri.

    yaşanmamış'a

    bir de gerçek vardı
    biliyorum yollar uzaktı birbirinden
    olan yalnızca bir karışıklıktı
    bir karış su içinde yüzdüğüm
    kendi derimi yüzdüğüm
    yalnızca bir tekrardı
    başka bir şiirden kalma

    özürlü olan benim, özür dilerim
    gerekirse ağlarım da, ama o zaman gülerler
    ağlayana gülerler, ben de güler geçerim ağlamam gerekirken
    hatta iyi günler dilerim, tutup elinden hastaneye götürürüm kendimi
    bana bir kafa doktoru lazım aşk benim neyime
    bana bir şiir lazım
    intihar gibi bir şiir ve bir silah
    madalyonlu ve çıplak namlulu
    (çıplak namlulu tutukluk yapmaz)
    kendimi imha etmeliyim

    "erkeklerin yüzde doksan dokuzu "aşkım"
    geri kalan yüzde bir ihtimal dışı
    o yüzde bir benim
    nerede kafa doktorum benim
    kafa doktorum da benim

    piyano tuşları, kelimeler ve putlar
    melankoli de mi bir puttur
    ve insansam illa bir et mi lazım bana
    insansam illa bir kadın mı
    bir erkek mi
    ya da olmadığı için mi varlık felsefesi
    saçmalıyorum, özür dilerim
    ama bu şiire bir kurşun sığmalı
    9 milimetre
    bahsi geçtiği gibi havalı
    ve baskı altında gelişiyor
    adım, hiç atılmayan adım
    yarım küre de, tam kere
    atılmayan adım, içe akan yaş gibi
    kendime yürüyorum
    putlardan sana sığındım
    kendimden
    ve aşktan
    ki neyime benim kafa doktoru
    doğrultulmuşken kafama bir çıplak namlulu
    9 milimetre
    şiirin burasına yakıştı
    ayçiçekleri tarlasına gitmeliyim bu sabah
    tolga orada beni bekliyor
    gitmeliyim bu sabah
    kafamıza sıkmalıyız
    ay çiçekleri ve çıplak namlu ve kan
    bir de
    9 milimetre
    ne tezat
    tolga diyorum, daha susuyorum
    ölümü özledim zaten yeni değil
    seni seviyordum ama
    bu yalan değil
    kendimi kandırıyordum

    uzun hikaye
    başı yok sonu yok
    yalnız ortası var
    ortasında bir hoş acı
    acı tebessümden ziyade
    yanlışlıklardan bin demet yaptım
    yetmedi
    ışığı görmek istiyorum
    yetmiyor dünya
    bir çocuk gibi ağlıyorum
    gülüyorlar
    gülsünler
    hatta mümkünse ölsünler
    acımı paylaşmak istemiyorum
    ah Kızılderili çığlıkları
    burada sizi anmadan edemedim
    çığlıklarınızı ödünç almadan edemedim
    sağır, dilsiz ve dengesizim
    yarına bir şey kalmadı
    ayçiçekleri, ayçiçekleri tarlasında
    pamuk yerine buğday artık ve demiryolu
    sonum sokak olmalı
    ya da yollara düşmeliyim ama bu çocuklar ne olacak
    kimin sütüyle beslenecekler
    damarlarımdan kimin kanını içecekler bu gece?
    savaş başladı hiç bitmeyen savaş yeniden
    bana bir atom bombası lazım
    içimde patlayacak
    gülün
    umursamıyorum sizi
    ne de olsa yarına yalnız iyilik kalacak
    ve ben hüzünlü bir sonatın son ve yalnız notası gibi gideceğim bu şehirden
    ardımda yankılanan duru tınısı kalacak

    seni seviyordum
    çocuktum
    sen de çocuktun
    büyüdük ve büyümüş olduk
    zaten çocukken de sevmeyi beceremiyorduk
    biliyorum bir de gerçek vardı
    yollar karışıktı
    ve herkes kendine çıkıyordu
    buydu bizi ayıran
    hiç kavuşmamışken
    sen sevilmek istersin
    kara saçlarınla okşanmak
    ben savaşmak isterim
    çünkü sana baktıkça tanrı geliyor aklıma ne güzel
    ölü çocuklar geliyor sonra öldürülmüş hiç acınmadan ve bile bile
    sen sevilmek isterken ve ben çekirdek çıtlarken tv başında
    sana baktıkça tanrı geliyor aklıma ve büyük güneş patlaması
    yarın daha ne kadar sürecek?
    hayır ben sana bu kötülüğü yapamazdım
    en çok da kendime
    en çok da bu tuşlara basmak
    tuşlar
    tuş ederken beni
    seni dünyayla kandıramazdım
    ve kendimi
    haz bir hiçtir ve sevilmek olmaya kendine bir tapınç
    sana bunu yapmazdım en çok da kendime
    ama zaten gerçek ortadaydı

    ay çiçekleri tarlasına gitmeliyim
    tolga beni bekliyor
    yanında bir çıplak namlulu
    madalyonlu
    9 milimetre
    güneş doğarken
    kafamıza sıkmalıyız
    sürgit duramam ortasında bu yenilginin
    bu sensizliğin
    hissizliğim annemin gözünden kaçmadı
    vahşi diyor bana, sonra bir de korkunç adam
    bilmiyor neden böyleyim ben burada
    neden bu tutsaklığım ve sürgünüm
    anlamıyordun sen de beni
    sen
    bu şiiri üstüne alınacak son kişi
    mi?
    elbette olmalıdır
    başka bir şiirden devşirme de olsa
    içimdeki çocuk hala ihtiyarlamaktadır
    unutmadan dün gece seni rüyamda gördüm
    kızıyordun bana seni zehirlediğim için
    seni öptüm
    bir çocuğu kurtaracaktık, savaşacaktık
    uyandım,
    seni düşündüm,
    güldüm
    bir adım attım kendime doğru
    gece yarısı gerçeği gördüm
    ve ayçiçeklerini
    seni seviyordum söyleyeyim içimde kalmasın
    zaten sen beni hiç okumamışsın
    yapacak bir şey yok
    gerçek gerçektir
    ve madonna da madonna.

    ella edri
    4 ...
  2. 2.
© 2025 uludağ sözlük