- orgeneralsen orgeneralliğini bil diye bağırdım sonra.
- hımm. o ne dedi peki?
- haklısın çavuşum, bi an kendimi kaybettim, kusura bakma dedi.
- artık daha fazla üzerine gitmeseydin çocuğun.
- yok. tepem atmış bi kere. kamayla bunun ceviz masasını çizdim bi güzel.
- hadi ya, bi şey demedi mi.
- ne diyebilir ki, biliyo kabahatini tabi.
altta kalmış olmanın içten içe yaşattığı ezikliği; olayı anlatırken bertaraf etmeye çalışmaktır. cesaret edilip muhatabına söylenmese de sesli olarak aktarılan cümlelerin kulağa hoş gelmesinden ve rahatlama sağlamasından kaynaklanan durumdur. çoğu kişinin yaptığıdır.
- sonra çarptım kapıyı çıktım..
- abi sen orgeneralin odasına nasıl girdin ki..
- bizim bölük komutanı orgeneraldi oğlum..
- peki kapıyı niye çarptın adamın suratına..
- kafayı takmıştı bana lavuk.. devamlı üç beş nöbeti yazıyodu..
- abi sen rütbeleri bildiğinden emin misin..
- bilmezmiyim lan.. er, onbaşı, orgeneral, yüzbaşı..
- ama herife nasıl bağırıyorum bir görsen... ağzını açıp tek kelime edemedi... başını eğmiş, öyle bakıyor sadece.
+ ee utanmıştır tabi, baş önde...
- yok len. ben yumruktan sonra yerden kalkamadım, herif bana bakmak için başını eğdi.
+ öfff be abi, ben de sandım ki...
- ama nasıl bağırıyorum bi görsen...
+ abi siktir git lütfen ya.
