herşey bu kadar mı sorusunu sorduktan sonra, için burkularak galiba evet dediğin anda hissettiğin duygudur bu. altından gir üzerinden çık ne yaparsan yap budur ve bu kadardır. doğmuşsun ve öleceksindir arada yaşanan şeyler ve bunların muhasabesinden ibarettir olan biten. onca hazırlığın onca beklentinin, bir sürü şimdinin üzerinden sekerek geçerken gördüğün bir kaç küçük silüet için olduğunu anladığında derin bir hayal kırıklığı ruhunda kocaman bir gedik açar. ne yapsan dolmaz bu gedik. şişelerin dibinden çekip çıkardığın, sızarcasına uykulara emanet edersin acını. bilirsin beklemeden yaşanmaz. ancak öğrenirsin bir vakit sonra beklenen de gelmez. hasılı uzun bir hasret serüvenidir yaşamak. ve akıbetidir boğulmak, hasbelkader bu hasretin farkında olanın.
bireyin tek ve yalnız başına göğüslemesi gereken durumdur.
sanki herkese göre, yaşanılan her şey basittir. bütün zorluklar aşılabilir. sen boşa ağlıyorsundur. hayatta dert edecek hiçbir şey yoktur...
oysa senin için o "basit" denilen şeyin değeri büyüktür.
doğmuş, büyümüş ve bir gün ölecek olsan bile değeri büyüktür.
kimsenin düşünemeyeceği kadar büyüktür.
ve sen başkalarına göre sığ olan hayatın derinliklerinde boğulur kalırsın.
