Yaşama amacı olarak herkes kendine bir cümle ile açıklayabilir. Ancak genel yaşama amacı ve kjişisel diye ayırmak zorunda kalınabiliyor ki yelpazesi daralsın. Kişisel olanı aşağı yukarı bellidir hedefler, dürtüler, istekler.. ihtimaller dahili olduğu kesin.
Genel olanı açıklayan merciler din, felsefe, toplumsal ahlak kuralları.
islam dinini ele alacak olursak Allah Kuran'da "Ben cinleri ve insanları, ancak bana kulluk etsinler diye yarattım." der. Bu ibadetle mümkün olduğundan amaç oymuş gibi anlaşılıyor. Bu inanca göre salih amel işleyip imanın esaslarını yerine getiren biri cennete gidecek diğerleri ise cehennem ya da arafa. insanlar esasında bu nedenle iman ediyorlar. Cennete gitmek içinmiş gibi ama aslında cehennemden korktuğu için. Allahı bir mevlana kadar sevmeden değil cehenem yani Allahın azab korkusu nedeniyle iman eder ve çoğu işlerden sakınır. Bu durum sıradan insanlar için geçerlidir. Pekiyi evliyalar, peygamberler, Allah dostları yani o mevlana gibi ilahi aşk ile yanan ların namacı Allah'a kavuşmaksa ilk anlatılan normal insanlar için bir duygu amaç olamaz, ilahi aşkla Allaha kavuşmakta amaç olamz çünkü ilkinin sonrası boşluktur yani sonsuz cennet cehennem ama bu oldu bitti mi? ilahi aşka ulaşanlar için Allahın cemalinin cennette aksettirilmesi.. Oldu da bitti mi. Ya da sonsuza kadar o olacaksa amacın sonunun olmaması için uç noktanın yenjilenmesi gibi bir durum gerçekleşmesi için sonsuzluğun kuramı mı geliyor?
Günlük yaşamımızdan insanlardan kimisi yaşama amacım çocuğumun geleceğini kurtarmak ve onlaı her daim mutlu etmek diyebilir. Yaşama amacım demesede bu nedenle yaşıyorum diyebilir. Bu gibi örnekler geliştirilebilir. Pekiyi onlar için bu amaç gerçekleştikten sonra ne oluyor? o halde iki ihtimal oluşuyor ya amaç paradokstur ya da esas amaç denilen şey big bang gibi 0 kabul edilken tanrı gibi tanımsız ve sonsuz olabilen birşey olur.
