Biliyorum sen yine parmak uçlarında üşüyorsun
Aramızda kıvrılıp yatan uzaklığa inat
Ayaklarınla kasıklarımın kasırgasını
Ellerinle yüreğimde yaktığın Ateşi düşlüyorsun
Sularımız sızıp karışıyor
Ay karanlıkta ve çırıl çıplak bir ırmaga dönüşüyoruz
Yatagımızda Apansız pencerende gülümsüyor güneş
Ne güzel
Bütün parmakların tıkır tıkır işliyor
iştahla biliyorsun
hayatta olduğunu hissetmektir aşk, yaşamak değil. ot gibi yaşarken yüreğine dokunan biri ya da bir olay farkettiriverir samansı bir hayat yaşadığını. ve... artık hiç birşey eskisi gibi olmaz. farkına varmak la değişime girer herşey. neden aşksız yaşadığını, aşktan kaçan biri olduğunu, aşktan kaçarken gösterdiğin eforun seni pek çok şeyden uzaklaştırdığını, bir garip yalnız insan olmana sebep olduğunu görürsün.
ve artık kaçmaktan vazgeçersin... başlar hikaye yeniden....
yaşamak hissetmektir.
