yaşam bir sınavdır gerçeğini kavrayan biri sınavın süresi hiç bitmesin ister. peki kim yaşamaktan yorulur? elbette yaşamın inişli çıkışlı yollarına göre yetiştirilmeyen bireyler yorulur. sırf seviyoruz diye yavrumuzun her ihtiyacına koşarız. onun her problemini çözmeye koşullanırız. zaman bize ona çok daha büyük problemleri kendi ellerimizle miras bıraktığımızı öğretir.
yorucu olaylarla karşılaşan insanın gösterdiği işlevdir. gerçi yorulsun diye gönderilmediğine inanırım insanın yorulmadan yaşamak gibi bir başlık olsaydı daha hevesli bir açıklama yapabilirdi insan.
needen adım attğını bilememek, aldığı nefesin ve oksijenin ciğerlerini yakması gibi sorunlar çıkaran insanı bunalımın son eşiğine getiren değişik bir kelime.
bu dünyanın hiç bir anlamı olmadığını bilerek yaşamanın verdiği yorgunluktur. herkes kendi yaptığı iyilikten, kötülükten mesul olacağına göre sınavdan ibaret olan bu dünyada yaşamak gerçekten yorucu bir durum. sevgi , aşk, iş, güç, okul benzeri şeyler vakit geçirmekten öte bir işe yaramıyor. emekliye ayrılıp bir köşeye çekilince ancak insan bu yoğunluktan kurtuluyor ve gerçeği farkediyor. farkettiğinde de yorulmuş tükenmiş oluyor. gençken bu yorgunluğu yaşayanlar ise doğruyu bilen ama başkasının doğrusundan ilerleyenler. kendi doğrusunu belirlememiş gençler ise gün geçtikçe bunu stress ve can sıkıntısı olarak bünyelerinde görüyor. yorulmak istemiyorsanız kendi doğrularınızı belirleyin ve bunlardan taviz vermeyin.
