yaşamak için yaşayan insan hayatını hiçbir şeye endekslememiş, sadece nefes alayım yeter düsturunu benimsemiş insandır. mutlu olmak için herhangi bir gayret sarfetmez.
mutlu olmak için yaşayan insan ise hayatını başkalarına endeksleyerek ileride hayal kırıklıklarına uğrayacaktır. ama yine bir dönem mutlu olacak, kötü günleri atlatacak ve yeniden eski haline geri dönecektir.
iki insan arasında iki ölüm vardır. biri çok ister göçüp gitmeyi, diğeri ise sonsuzluğu arzular.
iyi ol fakat çok iyi olma.
Birazcık huysuz ol fakat çok değil.
içinden geliyorsa... dua et.
Eğer sana rahatlık veriyorsa arada bir küfür de et.
Etrafındakilere mümkün olduğunca dostça davran, müşfik ol.
Eğer bir gün kötü davranmanı gerektirecek bir durum karşısında kalırsan;
bağır, çağır, kır, dök ve unut!
Her zaman ve her yerde eline geçen bütün saadeti yakala,
en ufak bir parçanın bile kaçmasına izin verme.
Yaşa, herşeyden önce !yaşa ve sırf tesadüfen bu dünyaya gelmiş olduğun
için, laf olsun diye günlerini geçirme.
Eğer gerçek aşkı tanıyacak kadar şanslıysan;
bütün kalbin, ruhun ve bedeninle sev!
Hayatını o şekilde yaşa ki;
her an kendi elini sıkabilesin ve her gün faydalı olan,
hiç olmazsa bir şey yap ki;
gecelerin yaklaşırken örtüleri üzerine çekip kendi kendine
"Ben elimden geleni yaptım" diyebilesin.
Düşüncelerin neyse hayatında odur.
Hayatın gidişini değiştirmek istiyorsan düşüncelerini değiştir.
yaşamak için yaşayan bir insan bu davranışının sonucunda mutlu oluyorsa sanırım hem yaşamak için yaşıyordur hem de mutlu olmak için yaşıyordur sonucu çıkıyor buradan.