ataol behramoğlunun şiiridir.Zülfü livaneli şarkılaştırmıştır.Sivas'ta yaşamını kaybeden aydınların anısınadır.evet görevdir bu yangın yerinde yaşamak ama insanlardan her geçen gün biraz daha nefret ediyorum.bi taraftan insanları çok seviyorum,insanlara güvenmeyi seviyorum bazen güzel de oluyor ama çoğu zaman hayal kırıklığı oluyor.Her yer kirli,iğrenç ilişkilerle dolu.23 yaşındayım ve hayattan herşeyden soğuyorum.sevgili insanlar soğutmayın beni hayattan be!
