hep bu yeşilleri giy
bu moru tak saçlarını topla da
bunu sen de bilirsin
alışmak yaşamaktır bakıp bakıp kendine
yaşamak bir gün uyanmaktır
birgün birdenbire yalnız kalmaktır
yaşamak alışmalardan sonra
alıştığın herşeyle savaşmaktır
yaşamak alışmaktır
işportada satılan kadın geceliklerine
alışmak manavlara
alışmak doçentlik tezlerine
bunu sen de bilirsin
alışmak yaşamaktır bakıp bakıp kendine
hep bu yeşilleri giy
bu moru tak saçlarını topla da
öyledir veya değildir, hem bu kimin umrunda ki?
belki kendini salıp, sorugusuz sualsiz müziğin ritmine bırakmaktır...
belki geçmişe dair hoş bir anı veya çingene kızılarının umursuzluğudur.
bu yüzdendir belki de her çingene kızının tenindeki yanık karanfil kokusu..
"hep bu yeşilleri giy
bu moru tak saçlarını topla da"
bir teoman şarkısıymış efendim. şahsen bu şarkıyı ilk defa dinledim hayatımda ama açıkçası pek de sarmadı beni. diğer teoman şarkılarının yanında esamesi bile olmaz baştan söyleyeyim. nerde o kupa kızı ve sinek valesi, nerde mavi kuş ile küçük kız... gerçi öyle ya, insanın her yaptığı iş mükemmel güzel olacak diye bi kural yok ya.
Hep bu yeşilleri giy
Bu moru tak saçlarını topla da
Bunu sen de bilirsin
Alışmak yaşamaktır bakıp bakıp kendine
Yaşamak bir gün uyanmaktır
Birgün birdenbire yalnız kalmaktır
Yaşamak alışmalardan sonra
Alıştığın herşeyle savaşmaktır
Yaşamak alışmaktır
işportada satılan kadın geceliklerine
Alışmak manavlara
Alışmak doçentlik tezlerine
Bunu sen de bilirsin
Alışmak yaşamaktır bakıp bakıp kendine "
