Ne serseriyim ne şarlatan, yaşamadan yazamazsın
Eğer hayatımı yaşasaydın zaten yazamazdın
Tutmazdı kalem elin, bi hademenin çocuğunun eski
Ayakkabılarıyla okula gittim odamsa fare deliğiydi
Görmeliydin, bu yüzden sokakla yek tanıştım
Dokuz yaşında babamın sinirini ilk defa tatmamıştım
Sabah ekmeği veresiye yazdırmak için gittim alamadım
Kapısında bekledim çünkü bakkal siftah yapmamıştı
Nefesini çekip içlenirsin zorbalıkla itelenirsen
Evini üçüncü kez basan polise gururla diklenirsin
Onsekizinde şirket batırıp yirminde mimlenirsin
Nezaretteki yoksulların dertleriyle dinlenirsin
Nakarat x2
Anlattığım masal değil
Boynunuzdan asar biri
Gençliğinize hasar verir
Geçtiğim yol yaşar diri
Anlatma dersen susarım koynunuzdan taşar kiri
Sen cesaret edemesende birgün tetiğe basar biri
Yakınlarımı çağırıp sorun, dinlerken ağrır solun
Kahır dumanı yakıp getirir ciğerlerinin bariz sonu
Okul kitaplarında öğretmediler çocuklarında madde soluduğunu
Yaşıtlarımı görüp öğrendim insan neden katil olur
Çalışırken amcalar sorardı mektep yinemi tatil oğlum
Başımı eğip yumruklarımı sıktım mecbur sakin oldum
Hücrenin kapısı açıldı çıktım sözleri dolan hakim oldu
Olaya ortak olan Fırattı dostluğuma hep sadık oldu
Eyvallah eksik olmasın tektik onla,
Kardeşliğini fiyatı olsa iMF'de şekli tonla
Takarım kar maskesini elime bezbol sopası alıp
Bir gece biterim kapının önünde kalırsın tek bir kolla
Espri yapmaz hayat o zaman zorluğunu anlarsın
Sanmazsın ölüceğini gammazsın gör gömüceğimi sen manyaksın de
Yada istediğim birşey söyle gelip yüzüme anlatsın de
Kaderin cilvesi dediğin hayal gerdekte kalmaz zinde
