hayatımdaki birçok şeye ciddi emekler sarfederek sahip oldum. tabiki herkesin öyledir, ama ben ciddi anlamda çok zorluklar çektim ve bazen de düşünürüm; lan bu gözler neler gördü, neler yaşadı be whipple diye.. şu anda kendimi tam o tepeyi aşmışım da yokuşun başındaymışım gibi hissediyorum, o yüzden en rahat yerdeyken bırakmak istemem. bu kadar emeğin tadını o yokuştan hızlıca yuvarlanarak çıkarmayı düşünüyorum. dolayısıyla tek yaşama nedenim,emeklerimi boşu boşuna çekmemiş olmak.
