ben bunu asla kabullenemiyorum mesela, beni sevmediklerini.ben her seyin normal oldigunu filan saniyorum.bir gun biriyle konusurken objektif olarak baktim hayatima da sicmisim ben,toparlanmaz bu. her yerden bitik. kabullenemedim en basta. onlar benim annem babam dedim.sonra dedim, daha ailem beni sevmiyor, baskasi neden sevsin ki. her gun niye dunyaya geldim diye sordum.hala soruyorum.cevap yok.yasiyoruz iste.
Vicdanen rahat edebilmek uğruna yasamak gerekir.
Daha once tanistigin kisilerle Bir yerlerde karsi karsiya geldigin zaman başını eğmeden bakabiliyorsan, utanmani gerektirecek bir durum yoksa, vicdanin rahatsa guzel bir yasamin var demektir.
Acliktan ölsen dahi, bu boyledir.
