bugün

mecburiyetten bir şeyler yapmak zorunda olmak.
özgür olmadığını anlamak ve bunu hazmetmeye çalışmak.
(bkz: türkiyede yaşamak)
(bkz: hayat)
geveze kuaförler ve topuklu ayakkabılar.
Vefasızlık.
boşa uzayan muhabbetler
yersiz naz ve kapris
sol şeritten ağır giden şoför.
Tanışma süreci.
insanlar.
kesinlikle gurultu. benim gib 41 yasındaysanız gurultuye tahammulunuz giderek azalır.
Çalışmak zorunda olmak.

Sevmediğim şeyleri yapma düşüncesi beni deli ediyor. Koca bir ömür böyle bir sinir harbiyle geçer mi lan?
Yaşın ilerlemesi.
kaypak insanlar, kendi çıkarları için hiç çekinmeden başkasını okkanın altına atabilecek derecede vicdansız ve şerefsiz olurlar genelde. gırtlaklarını sıkasım geliyor ama fiziksel şiddet çözüm olmadığı için başka yollar bulup hayatı kendilerine zindan etmek çok daha keyifli...
yaş ilerledikçe daha kurnaz daha zeki oluyor sanki insan...ya da daha tecrübeli...

sanırım lvl farkı...gamer olan anlar...
değişen kişiler oluyor. Özellikle de sana yakın olanlar değişmeye baslarsa gerçekten katlanmak çok zor.
2000lilerle derse girmek.
Baba azarı.
Yüzünde oluşan çizgiler.
Birisinin sana laf söylemesi ilk aklıma gelenlerden.
33 yaşındayım daha bu yaşta yeğenlere para vermek zoruma gidiyor. Daha buun 50 ve üstü yaşı var. Bayramlarda dede gibi oldum lan. Neyse ben işe gidiyorum 4 gün yokum uslu durun.
Genel olarak hayat.
Maddi bakımdan özellike de günlük klişeler ve rutinler ve her gün, her sabah yüzü asık ve somurtkan kitleler; manevi olarak ise en çok çekilemez şeylerden biri ise kesinlikle kibirdir! Ayrıca istemediği hayatı yaşatan insanların suni ve yapmacık bir kişilik sergilemeleri veya sergilemeye çalışmaları beni deli ediyor adeta!
Bana göre akşam eve gidince yanlız oldugunu bilmek,tek başına yaşamak umarım korktuğum bu durumla sınanmam.
Askerlik yapmayı da kapsar. O yüzden çok da geç gitmeyin askere.
Ana baba nazı.
artık yaşımızı başımızı aldık.
dünyada ömrümüzü tamamladık
boş dünyada da bir şey kazanamadık.
gül gibi sararıp solduk yandık yıkıldık.
kuru tabutlardan soğuk mezarlara boyladık.
işte bir ömür ne umduk ne bulduk ömrümüzü harcadık.
aile. kesinlikle aile.
konu komşu gürültüsü, cehaleti, saygısızlığı, empati yoksunluğu, kapıları dolapları çarpıp durmaları, apartman babalarının malıymış, içinde kendilerinden başka kimse yaşamıyormuş gibi davranmaları, körler sağırlar birbirini ağırlar misali de hepsinin bu gidişattan gayet memnun olması.