hayatı keşfettikçe kendinizi tanıdığınız serüvenin size fark ettirdiği şeylerdir.
1- daha "seçici" bir birey olduğu olmanız gerçeğidir.
2- sabrınızın arttığı ama bir kadar da "tahammül" seviyenizin bazen azalmasıdır.
3- eski yılların sahiden hep daha güzel olduğu gerçeğinin surata tokadı vurmasıdır.
4- "aile" kavramının öneminin daha da iyi kavranmasıdır.
5- büyümenin çok iyi bir şey olmadığı farkındalığının da bir kroşe patlatmasıdır.
6- kendi sınırlarınızı çok iyi bilmenizdir.
7- kendinizi tamamen keşfedebilmenizdir.
8- düşüncelerinde sık sık kaybolabilmenizdir.
9- daha sakin, daha vakur ve daha emin adımlar atmanız gerektiğini bilmenizdir.
10- farkındalık sınırlarınızın uçsuz ve bucaksız gelişebilmesidir.
11- bu hayatta asla "entelektüel" olmayacağınız gerçeğidir.
12- cehaletin mutluluk, bilmenin bazen tatlı ama çoğunlukla dayanılmaz bir ıstırap olmasıdır.
13- hassas kalpler ve bünyeler için, bu dünyanın gerçekten çekilmez olmasıdır.
Geçen zamanın aslında ne kadar kıymetli olduğunu. bir ömrü fındık kabuğunu doldurmayacak dertlerle nasıl tükettiğini anlıyor insan.
daha dingin ve sakin bir hayat yaşamak, hayatın keşmekeşiyle gözden kaçırılan güzel olan her şeyi yeniden keşfetmek, her anın, her nefesin, her yeni günün sanki bir daha hiç yaşanmayacakmış gibi değerli birer hazine olduğunu fark etmektir..
Bu yaşıma kadar bilincindeyim fakat yaşım ilerledikçe daha da derin bir bağ oluştu. Sanki artık onlar benim çocuklarım gibi ben üzerlerine titriyorum.
“Anne bak sakın çok yorma kendini ben geleceğim diye, yemek yapma fazla.” Çünkü biliyorum sanki ben orada büyümemişim gibi o ev baştan temizlenecek ve üç dört çeşit yemek yapılacak.
“Baba sakın ağaca çıkayım düşeyim deme, bırak biz gelince toplarız meyveleri.”
Çünkü o meyveler biz gelene kadar ya çürürse diye toplamak isteyecek buzdolabına koyacak.
Annemin bu şekilde bana bir tabak çilek saklamış geçtiğimiz haftalarda , bazıları biraz solmuş, ezilmiş… Oysa ben çokça yemiştim zaten evimde.
Sizi çok seviyorum. Birbirimizin bazı huylarını hiç beğenmesek de bazen tartışsak da vazgeçemiyoruz. Aile çok güzel şey.
Daha resmi olmak zorunda bırakılmaktan dolayı robotlaşmaya evrilmek.
Zira samimiyet arz doğurur, fazla arz ise sizin yaşamınızı kısıtlar.
Resmi davrandığında her şey tıkırında gider.
En iyi dostun cebindir.
insan hep hataları kendinde aramalı çünkü seçimleri yanlış yapar.
Haddinden fazla yani kendinden fazla bir insanı sevme çünkü bir gün o sevgin boşa düşer ve hayatın mahvolur.
Dürüstlük erdem değil ahmaklıktır.
