Ben batıyorum... Her geçen gün her yeni gelen gün ile daha da yalniz mutsuz huysuz ve çekilmez olduğumu biliyorum. Ne okuduğun okullar ne kariyerin ne paran ne free hayatın ne de çoğu insanın isteyip gipte ettiği alkışlarla izlediği Mezuniyetin ne de yalnız yaşamın o rahatlığı yetmiyor. Mutsuzluk 30 lu yaşlarda dibine çeken bir hortum ve ben hayata sadece nefes alarak tutunuyorum...Anlatilamayan binlerce hissin kimi insan da ki özeti bu bence; yaş aldikca dibe batmak.
