büyüdükçe arzularım küçüldü, şaşkınlıklarım küçüldü, beklentilerim küçüldü. büyüdükçe öyle küçüldüm ki içimde taşıyacak bir şey kalmadı. büyümenin bir bedeli varsa işte bu, yarım metre uzadım, yirmi kilo aldım ve dünyadan vazgeçtim.
emrah serbes
- masumiyet.
- umursamazlık.
- güven.
- cesaret.
- enerji.
- merak.
- iyi niyet.
- zaman.
- huzur.
- içten bir gülümseyiş.
- yıllar.
- diz kapağında ki yaralar.
- hayal gücü.
- inanç.
- bayram sevinci.
- heyecan.
- tahammül.
- keşfetme arzusu.
- küçük şeylerle mutlu olabilme yeteneği.
- takvim yaprakları.
- içtenlik.
- saf duygular.
- uyku.
- bana hiçbir şey olmaz hissi.
- süt dişleri.
- sevgi.
- sayısız çorap teki.
- silgi, taso, misket.
- ilgi.
- tatlılık.
gittikçe azalan yok olan samimiyet ve buna nispet artan iğrenç, pislik sahtelik.
her şeyin çok güzel olacağına dair umut.
kısacası her şey.
büyüdükçe daha da zevk aldığınız, iyi ki de büyümüşüz dediğiniz bir şey var mı?
büyüdükçe kazanılan hiçbir şey yok, en azından küçükken duyulan, duygu alınan tada değişebilecek hiçbir şey yok.
insan büyüdükçe mi artıyor dertleri?
yoksa insan büyüdükçe mi anlıyor gerçekleri?
Gereksiz telaşlar, ani tepkiler, ölesiye kaygılar, evet bunlar azalır.
Hayatı daha düşük tempoda ama aldığın keyfi ikiye katlayarak yaşamayı öğrenirsin.
Yunanlıların değimiyle, siga siga...
Yani yavaş yavaş, tadını çıkara çıkara.
küçük şeylere takılmak. görmemeyi, insanlarla, hayatla didişmemeyi, uzaklaşabilmeyi, sadece sevdiğiniz insanlarla, hobilerle uğraşmayı , hayatınızdaki insanları değiştirmeye çalışmak yerine olduğu gibi kabullenmeyi öğreniyorsunuz.
