yaş otuzyedi; yolun yarısından birkaç daha ileri kerte
dünyayı kurtaramayacağımı anladığım yerdeyim
tırsıyorum artık lan harbiden ölümden
geride bıraktığım bir sürü sevenim var bir o kadar da belki sevmeyenim...
zorluk dediklerime ise gülüp geçiyorum
evlilik konusunda ise henüz bir fikrim oturmadı
oturacağını da zannetmiyorum
akıl ve ruh sağlığı tek kriterimdi oysa
neyse kalsın istemiyorum
evlenip duran arkadaşlarım var aynı zamanda boşanan
ne çok para istiyorum ne de muhannete muhtaç olmak...
bari güzel öleyim be kardeş yüzümdeki kaz ayakları bile saygıda dursun
saygılar...
