Ne zaman yağmur yağsa atarim kendimi sokaklara. Bos caddelere çarpan yagmur damlalarinin nasil tamamen sırılsıklam yaptığına bakarım ağaç dallarını. Bir de insanların kaçışları çarpar gözlerime. Kaçacakları o kadar çok şey varken yağmurdan kaçış niye?
sevmem.
şimdi bazı arkadaşlar güzeldir , ıslanmak da güzeldir tarzı şeyler yazmış. sen yağmur bitince sıcak evinde duşunu alıp, temiz kıyafetleri giyip saçlarını da kurutursun eyvallah da ya diğerleri? herkes aynı hayatı yaşamıyor güzel kardeşim.
Kapalı havaları ve yağmurlu havaları severim. Çoğunluğu bitkin ve huzursuz hissettiren bu hava beni neşelendirir, içime yaşama sevinci doldurur. Nedenini şu ana kadar ben de çözemedim.
Yanımda sen varsan yağmuru bile sevebilirim, şeklinde cevap verebilirdim bana soruldaydı bu soru. Ama sorulmadı. Kaldı ki ben de kimseye çıkma teklifi etmedim. Çıkma teklifi ne lan?! Ne saçma.
Gün içinde yağmuru sevmem. Şöyle gece olucak etraf sessiz. Sadece yağmuru duyucaksın. Yatınca dışardan şaldır şaldır sesi gelicek. Arada bi gök gürüldüycek. Gücün kimde olduğunu anlıycaksın.
