O insan benim... Yağmurlu ve kapalı hava vazgeçilmezlerim arasındadır... Yağmur yağdıktan sonra oluşan o toprak kokusu insana yaşama enerjisi verir... Yağmur yağdıktan sonra oluşan netlik pürüzsüzlük beynimi açar ruhumu yıkar... Birde fırsat bulup güzel bir yürüyüş yaparsın senden mutlusu, huzurlusu olmaz... Bir Temmuz çocuğu olarak yağmura bu düşkünlüğümü açıklayamıyorum...
huzurevine kapatılması gereken tiplerdir. içlerinde gençlik enerjisi namına bir şey barındırdıklarını düşünmüyorum. şimdi biri gelir der ki 'ama yağmur işte barajlar, su önemli hölölö'. mümkünse ben uyurken ya da dışarı çıkmadığımda yağmur yağsın. zaten saçının ıslanmasından da nefret ederim.
Yağmurun güzelliğini bilen, yağmur damlalarının sesini bir şarkı gibi duyabilen, o güzel taze taze kokuyu içine çekebilen insandır. (bkz: kendimden biliyorum)
yağmurlu havalar güzeldir. o esinti, şemsiyenin üzerine düşen yağmurun sesi, insanların yağmurdan kaçma telaşı, yani güzeldir yağmurlu havalar, sadece zevk almasını bilen ve bilmeyenlerin arasında fark vardır.
