Sıcak yaz günlerinden sonra yazlık kıyafetlerini ve duygularını nadasa bırakıp serin ve yağmurlu havalarda dışarıda gezmeyi seven insandır.
Giy yağmurluğunu tak kulaklıgını ve dışarı at kendini.
en asil duyguların insanıdır. tabii ki öyle fırtına, felaket yağmurları değil. ahmak ıslatan yağmurları sevmektir. bir de yağan yağmur sırasında edilen dua, edilen istek geri çevrilmezmiş. inşallah öyledir.
Yalnız yağmur yağdığında kendini bu dünyaya ait hissediyordur.
insanın insanla kavuşması gibi tenin yağmurla kavuşması. toprağın çamur olma vakti. hele bir de tezgahındaysanız ustanın, ruhtaki yaraların iyileşme vakti bozukluklarından tamir vakti gelmiş demektir.
bir gün yeni bir ben yaratacak olursam kendimden bu yağmurlu bir günde gerçekleşecek.
bu yüzden ben de seviyorum yağmurlu günleri
laticesi, pluviofil (pluviophile) olan insandır. pluviofil kelimesi, yağmur anlamına gelen “pluvia” ve bir şeyin sevgisini tanımlamak için kullanılan “phile” den oluşur.
