Bi yandan şemsiyeyi tutmaya çalışırken diğer elimde poşetler olması. Aynı zamanda arabaların sıçrattığı sulardan kaçmaya çalışırken verilen savaş.
2 gün önce birebir yaşadığım için yazarken bile içim karardı. Neyse ki şu an evde misler gibi kuru kuru oturuyorum.
istanbul'da olmak. istanbul'da yağmurlu havada dışarı çıkanlar bilir dünyanın kaç bucak olduğunu. gitmek istediğiniz yere yarım saat geç kaldığınız zaman yatıp kalkıp şükredersiniz, bu sefer çok geç kalmadım diye. gri bir beton yığınının üstüne yağan yağmurda güzellik mi kalır?
dünyada tek kendi varmış gibi şemsiyesini gök kubbe sadece kendine tahsis edilmiş gibi hoyratça tutan milletin kafasına saplayan koca kafalı insanlardır.
