iflah olmaz bir romantik serseri olarak her seferinde uzun gri hırkamın kollarını üzerine kadar çektiğim maskülen avuçlarımın arasında kahve kupasını tutup pencerenin önündeki tek kişilik koltukta oturarak kısık gözlerle uzaklara bakmama sebep olan durum. bu havayı seviyorum...
En sevdigim havadir sahi. Ama puccasiz ve elif safaksiz mumkunse.
Bi de gozunuzu seveyim su yagmulu havayi potikareli battaniye, kahve, kedi ve manasiz kitaplarla bagdastirmayin. Bu beni biraz uzuyor.
