sokak köpeklerinin geneli ev yaşamına uyum sağlayamaz. bunu bütün hayvanseverler bilir. tabi yardım etmek isteyeceksinizdir mutlaka.
yağmurda ıslanmış, kaza geçirmiş, hasta olduğunu düşündüğünüz, işkence görmüş bir hayvan gördüğünüz zaman yapılması gereken şeyler ;
-eğer maddi imkanınız varsa veterinere götürmek.
-maddi imkanınız yoksa semtinizin barınağına götürmek.
-eğer araç temin edemiyorsanız, ibb ve bgd'nin ortak çalışması olan 153 no'lu hayvan ambulansını aramanızdır.
böylece hem hayvanın aşıları yapılmış, küpesi takılmış olur, hem bir hastalığı varsa (ya da kaza durumu varsa) tedavisine başlanmış olur. gerçekten ilgilenen barınaklar, hayvan tamamen iyileşene kadar mahallesine geri bırakmazlar.
bir hamlede oradan alınıp derhal eve götürülmesi gereken, ısıtıldıktan sonra, göbeği doyrulması gereken, göbeği doyduktan sonra güzelcene yıkanıp her yeri yoğurulması ve ıslak burnundan bolca öpülmesi gereken, evrenin en sevimli, en akıllı ve en sadık canlıları. bir gün birisi elimde kalacak ya, dur bakalım.
Zaten yaradılışından ötürü mükemmel bir masumiyete sahip olan halk arasında enik diye tabir edilen bu yavrucuklar, mübarek rahmet sularının da üstüne değmesi ile çok muazzam bir kokuyla çevrelenirler. O an için ondan daha sevimli bir yaratık düşünülemez bile olabilmektedir.
bir insandan çok daha aciz oldukları için özenle sevgi gösterilmesi gereken varlıklar.
aslında sevgi göstermeseniz ve bakmasanız da olur. çünkü bu tür köpekler siz onlara bakmasanız da asgari ücretle çalışıp hayatlarını devam ettirebilirler. ne de olsa insanlarla eşitlerdir her açıdan.
yağmurda islanmış köpek yerine bile konmayan insandan daha değerli olur bazılarının gözünde... alır besler, sever, okşar, kurutur güzelce, gece koynuna sokar uyur bu hayvanlara acıyanlar ama aynı hayvana acıyanlar arka sokaktaki aç uyuyan insanı sklemezler bile... hem neden skliycen ki ne de olsa insan her yerde var nasılsa...
