ben yürüdüm karımla, hem de paris´te...neymiş "aşk" şehriymiş!!... donumuza kadar ıslanmakla kalmadık bi de hanım hasta oldu, bi hafta baktım kendisine, neredeyse zatüree oluyodu. direkten döndü.
ben derim ki, romantizm momantizm falan da...yanınızda mutlaka bi şemsiye olsun, bir iki dakka romantik takıldıktan sonra, şemsiyeyi açınız. kışın yağan yağmur, biraz öküzdür, öyle romantizmden falan anlamaz, ya siz ya da sevgiliniz "orta kulak iltihabı" falan oldu mu, o işin hiç romantizm esprisi kalmıyo.
yaza kadar bekleyin romantik takılmak için. benden söylemesi.
mutlu olurlar ve sonraki günlerde de mutlu olabilen sevgililerdir. biz saplarda kediden kaçan fare gibi yağmurdan kaçmaya çalışırız, kaçamayıp sırılsıklam oluruz. sonraki üç günde de mal gibi oluruz. bu kadar net, bu kadar içler acısı.
