Bahar insanıdır. O toprak kokusunu da sever elbet. Ben yağmur yağınca yalnızsam kaçışmam sığınamam bir yere. Bırakırım ıslansın saçlarım. Olması gerektiği gibi. Etrafımda insanlar kaçışırlar hemen ıslanmamak için. Bana bakarlar garip garip. Sanki yalnış bir şey yapıyorum. Doğadan nasıl da yabancılaşmış bu insanlar. Huzur buluyorum ben yağmurda kendimi. Yaşamın getirdiği kötülüklerde arındığımı hissediyorum mesela. Temizleniyorum ruhen.
