ortalama 20 yıldır böyle bir hal içerisindeyim. 20 yıl öncesi ise ne sever ne de nefret ederdim. ne olduysa son 20 yılda oldu, kapalı ve yağmurlu havalara bayılır oldum. nedeni nedir bilmiyorum, bilemiyorum.
hava kararıp yağmur yağdığı an içim içime sığmıyor. öyle zevk alıyorum ki bu durumdan anlatamam. adrenalin seviyem tavan yapıyor. sabahları koşu esnasında performansım had safhaya ulaşıyor.
özelikle yağmurlu havada koşmaya bayılıyorum. fevkaladenin fevkinde bir durum bu benim için. müthiş bir his. sonunda havalar soğudu, yağmurlar yağmaya başladı da bu güzel günlere tekrar kavuştum.
benimdir. boluluyum. bolu'nun havası sürekli kapalıdır ve yağmurludur. buna uyum sağladığım için sıcak yerlerde kalamıyorum. havanın hep kapalı ve yağmurlu hoşuma gidiyor.
Pluviofil(pluviophile)dir. Pluviofil yağmurun yağmasından hoşlanan, yağmurlu havalarda mutlu olan ve yağmur yağdığında huzur bulan insanlar için kullanılan bir terimdir.
evet benim. o gri bulutların kapladığı gökyüzünde,ince ince atan yağmur taneleri. hayat gibi. güneşin o boğucu yakıcılığı yok. akşam olmadan kararan hava, kıyıyı döven dalgalar ve esen o yağmur rüzgarı. bir bankta sessizce oturup izlemek hayatı ya da ıslanmış yollarda yürümek. melankolik gibi gelebilir. evet belki biraz öyle . ama yaşanan o his ,işte o anlatılmaz.
Dışarıda az insan görmekten, yer yer görmemekten hoşlanıyordur. Aktif bir sosyal hayatı olmamakla beraber, asosyal damgası yapıştırmakta doğru değildir.
Arkadaş çevresi geniş olmayan, duygusal mı duygusal, küçük şeylerden mutlu olan, karşı cinsten en son iltifatını dolar 1,5 tl iken almış,
Hayat felsefesi "bana dokunmayan yılan bin yaşasıncılık" olan kimsedir.
Abi güneşi neden Seveyim ki her şeyi aydınlatıyor. Bir şey güzel olacaksa o saklı kalan şeydir. Gün yüzüne çıkıp her insanın gördüğü şey değil tabiki kapalı hava sevilir.
