yağmur yağınca duyulan yaşama sevincinden daha az 'paha biçilemez' olan yaşama sevincidir. şöyle bir yağmur yağsa, dışarı çıksam, kalsam yağmurun altında, ıslansam, açsam kollarımı, gitme desem, benim yüzümdeeen... (bkz: burada yazar kendini kaybediyor)
yağışın ardından çekilen saruman kılıklı bulutların ardından tüm heybet ve cömertliğiyle açan güneşte ötüşen kuşları işitince ve ıslak yaprakların büyüleyici parlayışlarına tanık olunca duyulan sonsuz coşku, iyi ki varım ve yaşıyorum düşüncesi.
