gecenin hüznünü yüreğe çöreklendiren, yüzündeki gülümsemeleri yok eden biraz, eskileri hatırlatıp hüzünlendiren, yenilere umudu biraz acıya boğan türden bir şiir. atilla ilhan okumalı ama, sabah uyanıp dinlenmemeli, gece dinlenmeli bu şiir, özdemir erdoğan okumalı bir şarkı edasıyla ardından atilla ilhan başlamalı ve sen beyaz bir kadınsın şiiri bile sonlanmalı...
--spoiler--
sen beyaz bir kadinsin
uzaktaki
gözlerin aklimdan çikmiyor
sen beyaz bir kadinsin karanliklari dinleyen
uzaktaki
sarmasiklari duyuyor musun rüzgarda
yorgun basini üsümüs yastigina koyuyor musun
uyuyor musun
--spoiler--
En fazla sevdiğim şiir. Halbuki (bkz: sisler bulvarı) var... (bkz: Sen benim hiçbir şeyimsin) Var... Sevilecek ne çok şiir var. Ama ben bunu seviyorum. Benim şiirim bu. Çünkü yağmurdan en güzel ben kaçtım ve de kaçarım, ama yağmuru bir o kadar da severim, hem de çok severim.
atilla ilhanın en güzel siirlerindendir. okudukca okuyası gelir insanın, bir cok duyguyu icinde bulundurur ve insanın icini alt üst eder. sevgili ile konustuktan sonra okunmamalıdır yoksa asırı duygu yüklü mesajlar atılır, kız birsey yaptınız sanabilir.
ne güzel bir dilenmedir bu, bir anneden, bir sevgiliden ya da artık var olmayan babadan ya da tanrıdan... bir pencere sunuyor bu şiirde üstad, kim ne görmek isterse oraya baksın diye... ne içtendir o her harfin yanyana gelişi ile oluşmuş bu harikulade cümleler...
