yaşamayı, hayatı seven, gökteki yaradanın kendine merhametini hatırlamak isteyen kişinin yapacağı eylemdir.
yağmur güzel şeydir, özellikle bir erkek için. hani derler ya "erkekler ağlamaz" külliyen yalandır o. erkeklerde ağlar tabi ama gösteremez. saklanır biyerlerde ya da yalnız ağlar. kimisi gözlük takar, kimi eliyle kapar, kimi ise tutar gözyaşlarını içine ağlar. ama en rahat yağmurda şemsiyesiz iken ağlar. kim anlar ki ağladığını gözyaşıyla karışan yağmur damlalarından başka ?
yağmur seven insanlar için son derece keyif veren bir eylemdir ancak yağan yağmurun şiddetti arttıkca bu keyif yerini bir an önce kapalı bir mekana gitme isteği doldurur.
en güzelidir. hafif yağıyorsa tadından yenmez, orta ve şiddetli ise ve de yalnızsanız o an çok fena olur, hastalıkla sonuçlanacağından. ama yanında da sevgiliniz varsa o şiddetli yağmurlarda aklınıza bile gelmez sonradan hastalıkmış, yağmur suyuymuş vs.
eve varınca sinüzitim azdı amk yokmu ağrı kesici diye bağırmanıza sebep olacak aktivite. ha yoksa sinüzitiniz yardırın yağmurun altında arkadaşlar. ıslanmak güzeldir.
Öküzler gibi yağan yağmurda değil de normal seyirinde çiselemeden az biraz şiddetli yağan bir yağmurda sallana sallana yürümenin zevkine paha biçilemez.
ilkokul yıllarımda hatıra defterime "sevgi yağmurlarında şemsiyesiz olman dileğiyle." temennilerini çok fazla okuduğum için, yağan tüm yağmurları sevgi yağmuru zannederek alışkanlık haline getirdiğim eylemdir.
her türlü insana yaşadığını, nefes aldığını, ne olursa olsun bir yerlerde zerre de olsa umut olduğunu gösteren, her şeyin ilahi bir yanını ortaya çıkartan, bir gün sen de sevip sen de sevileceksin gerçekten diye fısıldayan doğa olayıdır yağmur. ve onun sesine kulak vermek de ancak şemsiyesiz yürümekle olacak şeydir. şapkaları ve şemsiyeleri atıp kendinizi doğanın ellerine bırakın ey insanoğlu! ancak bu şekilde her açıdan arınıp güzelleşebiliriz...
ilkbahar yağmuruysa "bırak ıslatsın" mantığında yapılmış fiildir. ilkbahar yağmurunun insan sağlığı üzerinde olumlu katkıları olduğuna dair teoriler mevcut.
