bunu eskiden, şişli de camiye yakın kısımdan taksime giden yolun başında yapan bi dükkan vardı.
adam yahudi görünmlü idi. bembeyaz önlüğü, ciddi duruşu ile hem yapıp hem satarlardı. adamın işine verdiği önem tavırlarından belli oluyordu.
şimdiki fırınlar gibi bi yerlerden hazır getirtmezlerdi.
okula giderken alırdım. o kadar yağlıydı ki tutmak için verdikleri kağıt anında yağ olurdu ama o kadar da lezzetliydi. üzeri bol kıvrımlı ve iyi kızarmış olurdu.
asla mideye oturmazdı.
şimdikiler akşama kadar midede kalıyor çünkü içleri iyi pişmiyor ve yağsızlar.
