vay be neydi o günler. mahallede top oynarken ilk olarak alt sokaktan arabanın sesini duyarsın. için bi heyecanlanır. sonra yavaş yavaş gökyüzüne beyaz dumanlar çıkmaya başlar. içinizden biri bağırır "dumaaaan arabasııııı" o andan itibaren herkes duman arabasının peşinden koşmaya başlar. güya onla yarışırsın, yanından koşarsın. arabayla tam başa baş olduğunuz an ile arabanın sizi geçtiği andaki saniyelik duygu tarif edilemez. artık göz gözü görmez olmuştur. belli bir süre sonra duman kyabolur. herkes birbirine sanki hepsi farklı bir yerdeymiş gibi olayı anlatır. bir sonraki gün iple çekilir.
semtten semte, ilden ile değişiklik gösteren durum. misal bizim sokaktan 2 günde bir geçiyor. ama eskisi gibi duman çıkarmıyorlar. o eski zevklerimizin içine ettiler. artık birşey püskürtüyo, sanki binlerce şişe raid i yüklemiş arkaya tüm mahalleyi geziyor. eski zevklerden ne kaldı ki azizim..
