pazardan eli kiraz, kayısı poşeyleriyle, koltuğunda karpuzla dönen mutlu babadan anlaşılır. ah çocukluk... o zaman anlarsın ki depodan bisikletle uçurtmanı çıkarma vaktin gelmiştir.
yiyişken sevgililerin etrafda daha çok gezer olması. kışın soğuktan kapalı mekanları tercih eden yiyişken kişisi yaz gelmesiyle birlikte kendini parklara bahçelere atar.
sevgilisiz insanlar için sinir bozucu olan durumdur.
özellikle otobüse binerken gidilecek yola göre güneşin hangi taraftan geldiği hesaplanmaya çalışıldığında, yılın en berbat döneminin geldiğini idrak etme durumu.
solaryumdan mi artik nerden ciktiklarini bilmedigim, turuncu turuncu vucutlarinin ustune beyaz atlet giyip kaynakci gozlugunu de suratlarina oturtan bağyanlari sık sık disarida gormeye basladigim anlarim.
