kışın otobüse binerken, kitap okurken, ders dinlerken ya da ders dinlemiyorken; çoğu kez akşam gireceğim enryleri düşünürdüm, farklı bakış açıları yakalayıp farklı bir noktadan yardırmak; yazmak isterdim. sonuçta yazarım mına koyim ehhehh. yaz olunca kültürlenme bile askıya alınır oldu arkdaş. yapacak bişey yok. bi yazmak istememe hali, üşengeçlik rehavet havası sarıyor her tarafı. aldığım nefes bile yoruyorken beni sözlüğe girip bakmak zor geliyor sevgilim. velhasıl zor be sözlük senle yaz ayları zaman geçirmek. ilişkimize ara mı versek *
edit: epey bi olmuş yazmayalı şuan farkettim *
