yeni yetme yazar sevdalısı kişinin yazdığı hikayesini sevgilisine okutması durumudur. saçmadır. zira sevgili kişi her türlü o hikayede bir gerçeklik payı arayacaktır. bu kaçınılmaz. ama asıl saçma olan hikayeyi okurken verdiği tepkilerdir. en başta ön yargı mevcutken;
- sen bu hikayeyi yazdın ama kesin bi bokluk var bunda söyliyim!
+ ya hatun ne bokluk olacak, yazdım işte, aklıma geldi yazdım?!
- yok yok var bi bokluk, benden önceki kızın adı neydi?
+ oof!!!
- bi bokluk çıkıcak ama dur bakalım...
bir süre sonra çok daha farklı şeyler konuşulmaya başlanır;
- sen yaşayamazsın zaten böyle bir olay, imkansız yani...
+ yaşasam bile etkilenmemem imkansız... bak neler çekmiş çocuk.
- sorma ya o kız ne kadar fettanmış! pislik mahvetti çocukların hayatını...
+ aynen, ama ilerisi daha tehlikeli bak...
- aa ciddi misin? ne olcak ahmet'e sonra?
+ oku işte...
böyle giderken bir sevişme bölümüne denk gelinir;
- ağzına sıçıcam ya! resmen bizi anlatmışsın!
+ haydaaa nerede ya?!
- biz bi kere böyle sevişmiştik kapıdan girmiştik falan...
+ ya nalakası var fantezi işte, böyle yaşanmış o anda...
- illa özel hayatımızı herkese anlatacaksın di mi?! ablana falan okutma bari!
+ tamam! yırtıp atıcam zaten kodugumun hikayesini!
- yok yırtma da ablan okumasın...
+ he yarram zaten kitap haline getirdiğimizde önsöze yazıcam "ablam okumasın" diye!
- yaa okumasın!
sözün özü; siz siz olun eğer böyle hikayeleriniz vesaireleriniz varsa yakınınızdaki kişilere okutmayın, edebiyattan soğursunuz!
yazdığınız hikayeleri sevgilinizle paylaşmak sizi yazmaya teşvik eder..
çünkü hem sizi sevdiğinden hem de kaleminize güvendiğinden güzel bir yazı kaleme aldığınızı düşünür ve bunu size sözlü belli eder.
eleştirilerini kaale almalısınız; yaptığınız betimleme ya da örnekleme hatalarını şöyle yaparsan daha iyi olur diye düzeltme girişiminde bulunursa sizde onu desteklemelisiniz. böylelikle hikayenizde onunda payı bulunmuş olacak..
