enkaz altında can veren 20 öğretmene, göçük altında bulunan sahipsiz beşiğin sahibi can vermiş küçük bebeğe, gövdesi yıkık bina altında kafası dışarıda yardım çığlıkları atan kadına, evladının ölüsüyle ciğeri parçalanan babaya rağmen "oh olsun, onlar haketti; allah onları helak etti" diyebilecek kadar vicdanınızı ve insanlığınızı kaybettiğiniz için yazıklar olsun size ve sizin sözde türklüğünüze (biz türkler henüz kendi insanımızın ölümüne sevinecek kadar vicdanımızın sesini sağırlaştırmadık) .
haklı münferit tepkileri görmezden gelirsek hata yaparız.
daha sevmeye doyamadığı evladını,
daha sevmeye doyamadığı sevgilisini,
daha sevmeye doyamadığı kardeşini,
daha sevmeye doyamadığı arkadaşını, eşini, dostunu, yoldaşını... hayatlarının baharında kaybeden insanların tepkisini ''insanlıktan çıkma'' şeklinde değerlendirsek büyük hata yaparız. onların haklı gerekçeleri vardır, yanmıştır ciğerleri, üzülmüş, ağlamışlardır...ülkenin doğusunda olanlar onlar için rahatlama vesilesidir belkide.. ya da acılarını hafifletici bir sebep, mazur görülebilir..
