fransız yazar montaigne'in süpersonik sözüdür. oldukça anlamlı. zira mutsuz olunduğunda kağıda kaleme sarılmak kadar rahatlatıcı bir eylem olmasa gerek.
çoğunlukla doğru önermedir. mutsuzluğun en güzel paylaşılacağı şeydir bir parça kağıt. kimsey dokunmadan yaparsın bunu. ne bağırıp çağırıp insanları rahatsız edersin, ne de "ya hayırdır neyin var" gibi gereksiz sorulara katlanırsın. yazarsın sadece. o an gerçek bir yazarsındır zaten. söz sanatlarından anlamasan da, betimlemelerin içinden çıkamasan da, en büyük gerçekliği yazdığın için yazarsındır. bittiğinde derdin sıkıntın olduğu gibi yerinde duruyor olsa da, bir hafiflersin şöyle, iyi ki yazmışsındır o zaman.
çok doğrudur. ne zaman içimde bir fenalık bir bıkkınlık hissetsem yazı yazarım. illa sözlüğe değil alırım kağıt kalem yazarımda yazarım. yazdığım yazıların hep psikolojik şeyler olmasından da anlaşılacağı gibi mutlu olarak yazmıyorum. kendimi tatmin etmek için yazıyorum. rahatlık hissediyorum abi. güzel birşey yazı yazmak. hayal kurmak kadar güzel. hayatta iki şey, hayal kurmak ve yazı yazmak. işte bunlar kafamı dağıtmama yardım ediyor, ferahlatıyor. bazen özel yazılarım oluyor. o benim diyorsun. kimse görmesin, bilmesin, duymasın. saklıyorsun çok şey yazmışsın, çok şey anlatmışsın ama saklıyorsun. işte bu yazılarım benim mutsuzluğumda yazdığım en harbi yazılarımdır. kimsenin bilmediği, evimin köşelerine sıkıştırılıp saklanmış yazılar.
insan mutlu olunca kocaman kahkalar atar. mutsuz olunca ağlar. gülmek ayıp kaçmaz mutluluğu anlatarak paylaşmanın ayıbı yoktur. ama insan mutsuz olduğunda ya anlatmaktan çekinir ya da anlatacak birilerini bulamaz.
doğru tesbittir.
darmadağın olmak istiyorum. annem ölsün istiyorum. babam kanser olsun, sonra abime bir araba çarpsın. sevdiğim kız bana başkasıyla seviştiği bir kasetini yollasın, sigara da dahil dünya üzerindeki bütün uyuşturucular bir sabah yok olsunlar ortadan, su yerine benzin içilsin artık ya da beni bile yola sokabilecek bir peygamber yollasın tanrı 1400 yıl sonra ilk defa. hiçbir şey iyi olmasın, günlerden gene bugün olmasın. dünya tersine dönsün ve artık kafalarımızın üstünde yürümeye başlayalım. dibe vurmadan özgür olamam. her şeyimi yitirmeden hissedemem. mutlu bir insanın bir şey söyleme hakkı yoktur. mutluluk sadece mutluluktur eğer insan yazıyorsa derdi vardır, aptal, mutlu ya da herhangi biri gibi değildir artık...
Mesela sevgiliniz sizden ayrıldığında onunla konuşmak istersiniz ama tabi bitmiştir konuşamazsınız ve içinizin sıkıntısını dökmek için yazarsınız, gece gündüz ona ihtiyaç duyduğunuz her an yazarak rahatlamaya çalışırsınız. Mutsuzluğunuzu paylaşmak istersiniz çünkü. çünkü sevgiliniz yoktur yanınızda, onunla paylaşamazsınız artık. Bunun için en yakın yürek ortağın bir kalem ve kağıt olur. Mutsuzluğun sonucudur işte yazmak.
