enver aysever'in deneme kitabı -edebiyat ölmelidir'in- bir bölümünde ''insan neden yazar, neden yazar olmak ister?'' konusu üstüne yazısı vardır ve bunu söyler. 'yazmak eksikliktir.' ilk okuduğumda verdiğim tepki ''siktir lan'' oldu. fakat sonrasında ikna oldum denebilir. 'tarih boyunca yazar insanların yaşantılarına bakıldığında, yazmanın bir eksiklikten doğduğu, zamanla kişiye göre değişen:terapi, rahatlama, hobi, kendini ifade etme şekli vs vs. olarak oluşan bir olgu olduğu çıkar. hayatta her şeyi yolunda olan insanlar yazmaz. bir şeylerin yolunda olmaması gerekir, yazarlık eksiklikten doğan bir olgudur.' der. tartışılabilir.
yazmak eksiklik değilde, sanatçı olmak, farklı şekilde bir bakış açısı her zaman eksikliktir bana göre. farklı olmak hep beraberinde zorluklar getirir çünkü. bir de şöyle bir şey var, fiziksel, manevi veya psikolojik rahatsızlık vs. olunca insan daha çok yükleniyor görünmeyene. kör insanların, normal insanlara göre daha iyi işitebilmesi gibi. mesela thom yorke, dostoyevski, charles manson*, sartre, burroughs, genet. hepsi de 'sorunlu' kişilikler. mesela benim de hiç sevgilim yoktu ondan dolayı sürekli kitap okuyordum.**
