yaklaşık 4 saat sonra bursaya doğru yola çıkacağımdan dolayı, sırf uyumamak için -ki gece boyunca hiç uyumadım şimdi uyursam sıkıntı olur- içime doğan hadise.
uzun yıllar burada yazanlara şaşırıyorum, ben iki senedir buradayım hemen hemen her gün aynı tarz başlıklar dönüyor, bu isteği hala kaybetmemiş olmanız ilginç.
son zamanlarda içimde iyice kaybolan istek. bunu yazmak bile zor geliyor, üşeniyorum. bazen bir konu buluyorum kafamda. yazıyorum yazıyorum siliyorum, olmuyor. bunu yazmamın tek sebebi tekrar tekrar okuyup bu fikri kendime kabullendirebilmek. resim çizmek, fotoğraf çekmek, bir şeyler okumak daha benlik gibi.
Yazmak isteyen tüm arkadaşları da yürekten kucaklıyorum. Yazın arkadaşlar. Bunun doğru, yanlış zamanı yok.
Yazmak isteyenlere şöyle önerilerim olabilir sadece:
Çok okuyun! Okumadan yazamazsınız çünkü.
Beş duyunuzu yazma farkındalığı ile kullanın. Hissettiklerinizi mutlaka yazarak kelimelere dökmeye çalışın. Sadece aşk değil, heyecan, öfke, şaşkınlık, endişe...gibi duygularınızı da...
Her yazarın yanında mutlaka ve daima taşıdığı küçük bir karalama defteri ve kalemi olmalı. ilhamın nerede ne zaman geleceği belli olmuyor çünkü.
Bol bol TDK Sözlüğe bakın. Kelimelerin doğru! yazılışlarını ve de doğru anlamlarını öğrenin.
Okuduğunuz öykülerin çözümlemesini yapın. Karakter, olay örgüsü… Kurmacanın haritasını çıkarın.
iyi öykücülerin öykülerindeki ilk paragrafı alın ve gerisini siz nasıl tamamlardınız? Bunu çalışın.
şu sıralar bende şiddetle zuhur eden istektir.kendi çapımda birşeyler yazarım hep şiir olur deneme olur ama şu sıralar yaşadığım olaylardan mı kaynaklanır bilmiyorum deli gibi kağıt kalem tüketiyorum. metroda, uyumadan önce, bazen yemek yerken durup aniden yazmaya başlıyorum. düşüncelerimi hissetiklerimi yazarak daha da rahatlıyorum ve kendimi daha doğru ifade ettiğimi düşünüyorum.hani birisine anlatırsınız hissettiğiniz şeyleri ama bu biraz baskılanır, sanki doğrudan düşündüğünüz biçimde değil de daha dolaylı cümlelere başvurursunuz. ama yazarken bu benim için ortadan kalkıyor, sanki olduğum gibi ben oluyorum.yazdığımı başka zamanda okuduğumda o ana tekrar dönebiliyorum işte bu benim diyebiliyorum. yazmak güzeldir a dostlar yazınız.
Birçok neden ileri sürülebilecek, bir tür kusma arzusu.
Böyle bir gece yarısı, elinde bir kadeh votka, içinde kaybolmuş vişnenin kekremsiliği; olur olmaz kelimelere dökülen bir efkar yansıması.
yazılacak çok şey var aslında, söylenemeyen ama yazılabilen ki gençliğimde nispeten mahirdim bu duruma şimdiye kıyasla.
