bazı bünyeler için hüzün olmayabilir durumdur. kışı sevenler, o battaniyelere, yorganlara sarılmayı, onları sandıklardan çıkarmakla, soğuk havalarda, o kışlıkların ruhen sıcaklığına kavuşmayı özlemle bekleyenleri vardır.
Evet bugün şükür yapabildim bu işi ama o hüznü gerçekten hissettim ya… şöyle bahar havalarında giyinmek ne güzeldi oysa..
kışlıkları çıkardım yazlıkları kaldırdım giymeyeceklerimi ayırdım vermek için ve en zorlayan şey de bu oldu. 6 7 koli kıyafet ayırdım atmak için. Hem hüzünlendim hem hafifledim.. karmaşık duygular…
Ben bu yaz bunu niye hiç giymedim diye hüzne gark olduğum yazlık kıyafetlere, üzülme seneye en çok seni giyicem diye kaldırıcam inş. Henüz o motivasyonu bulamadım kendimde.
Bir türlü cesaret edemediğim durum. Hofff hiç uğraşacak vaktim Yok. Kocisi ikna edersem gardrop aldırıp yazlıkları oraya koymak ve hiç kaldirmamak istiyorum. Öyle de her yer dolap olacak ama napim yaa. Kadirirken yıka çıkar yine yıka ufff bissuru iş.. hüznü değil de uğraşmak istemiyorum.
