Orhan veli nin şiirlerine özgü bir yorgunlukla uzanıyorum yatağa. az yanımda hemen şurada kız kardeşim umut dolu bir yangınla bana bakmakta. canım benim ne kadar da güzel. babam tütün kokan ceketiyle yeni çıkmış evden annemin yüzünden onu anlıyorum. kardeşim genç emekçidir tanırsınız belki. delikanlı çocuktur. bin türlü borç. yüksek lisansta osmanlıca dersinden büte kalışım. kira yı ödedin mi kardeşim? evet anne açım. seni çok özledim.
Ne hissettiğimi bilmiyorum gerÇekten, yaklasik iki aydır konuştuğum biri var ve bi adı yok aramızdaki ilişkinin dışardan baksan sevgili gibiyiz ama ikimzde birbirimizden biseyler yapamsını bekler gibiyiz ya sevgililer günü aynı zamanda doğum günü şans iste,tatildeyiz iller farkli geleyim hediyelerini vereyim görüselim diyorum, olmaz babam filan var Çıkamam diyo gitsem Çıkcak buluşacağız ama ne bileyim hediyemi bulustugumuzda verirsin filan diyo bn diyorum sevgiler günü hediyeni vermek istiyorum o biraz anlamıyormuş havasında, ya bunu okuyan birisi fikir versin bana rica ediyorum.
