Hüngür hüngür ağlamak istiyorum. Bağırıp çağırmak istiyorum. Içimden geçenleri haykırmak istiyorum. Şimdiye kadar ben istemesem bile akan gözyaşlarım şimdi içime içime akıyor sanki..
Gerizekalı ve çok şımarmış ayrıca hiç laftan anlamayan ve çok da küçük olmayan kardeşini eşek sudan gelinceye kadar dövmek ama arkada anne annanne ve diğer aile bireyleri olduğu için sadece bağırmakla yetinmek
Not;kardeş çok küçük değil.
gönlümden geçen her şeyi böyle hiç kırılır mı üzülür mü diye düşünmeden söylemek. son 4 yıldır içimde olan her şeyi hiç bu kadar yapmak istediğim bir an hatırlamıyorum. sonuç mu ? yapamadı, söyleyemedi.
Telefonu açıp ağzıma geleni söylemek istiyorum gecenin bir yarısı olmuş olsun fark etmez hala inanamıyorum inanmak istemiyorum. Ve sanırım her defasında kaybeden olucam. Bir ara alışmıştım oysa ki kaybetmeyi neden böyle oldu ki şimdi?
