Koleksiyonlarım,hatıralarım,fotoğraflarım ama en farklı olanı sözlük hesabım. Bunu ciddi ciddi vasiyetime yazmayı düşünüyorum, çünkü ben anlatan bir insan olamadım hep kendi depremlerimle kendim başa çıkmaya çalıştım. Ama öldüysem artık kim bana ne yaşattı, ne hissettirdi bunu bilsin isterim,bu sebeple bunu cidden yapacağım.
Ne zaman öldüğüme bağlı.
Şimdi ölsem üzgün insanlar, birkaç parça eşya ve yarım kalmış bir roman bırakırım.
bundan on sene sonra ölsem daha fazla üzgün insan, daha fazla eşya ve tamamlanmış bir roman bırakırım.
Önemli olan geride bıraktıklarım değil, yanıma aldıklarım.
Dumbell larim ve şınav barlarim arti silahim kalacaktır ve canim annem cok uzulecektr. Tabi bide hayallerim.
Hayirlisi olsun aq aksam aksam melankolige bagladim bi entry ile oglum acmayin boyle basliklar ya
tek gözü kör kedime güzel bakacaksa evi komple ihtiyaç sahibi bir öğrenciye bırakırım planım bu. ama hiç bir güruha tabi olmayan bir öğrenci. iş bulayım maklube yiyeyim diye onun bunun sığınağında kalmayan, bursum olsun arkamda ceketli abilerim olsun diye it gibi sağa sola koşturmayan...gerçekten kimsesiz imtiyazı insanlığına yakıştıramamış bir öğrenci. gül gibi yaşar işte. kedime iyi bakacak ama. kredim sigortalı ödemek zorunda da kalmaz hem.
