yazarların çoçukluktan kalma tuhaf huyları

entry8 galeri0
    8.
  1. yere oturup bacaklarımı iki yana kıvırıp şeyimi tam yere yapıştırarak oturmak.kurbaga oturuşu galiba ama daha farklı birazcık benimkisi.en sevdigimdir ayrıca.

    ahanda bu

    http://2.bp.blogspot.com/...600/20120713-_MG_8800.jpg

    edit:kızın da bıyıkları varmış amk
    0 ...
  2. 7.
  3. Temizlik takıntılı bir anneyle büyüyünce, aşırı dağınık oldum. Bu huy değişmiyor, hele onun evime geldiği zaman ev ayrıca dağıtılıyor.
    0 ...
  4. 6.
  5. parmak emmek.
    dişlerim yamuk çıkmasın diye yaşıma girmeden emzik emmeyi bıraktırmışlar, herhalde ondan olmuş öyle.
    hayır bir şey değil beni yatarken görenler sonra dalga geçiyor, yuh parmağını mı emiyorsun diye.
    2 ...
  6. 5.
  7. deterjanları sevmem. kullanabileceğim en alt limitlen kullanırım.
    0 ...
  8. 4.
  9. Ranzada yatıyorsam eğer kolumu veya bacağımı aşağı sarkıtamam. Küçükken oradan öcüler çıkacak kolumu koparacak sanırdım. O his hala var. Şimdi düşününce cidden tuhaf.
    (bkz: öcü)
    2 ...
  10. 3.
  11. kızdığım zaman herhangi bir nesneyi özellikle içinde çay olan bardağı alıp kızdığım kişinin ya da sofranın tam ortasına fırlatmak.
    1 ...
  12. 2.
  13. zifiri karanlikta uyuyamamak. odanin disindan gelecek o isik. o kadar.
    1 ...
  14. 1.
© 2025 uludağ sözlük