Oyunculuk ve şarkıcılıktı. aynaların karşısında küçük hikayeler oluşturur oynardım ağlardim gülerdim şasırırdım üzülürdüm (bir gören olsa kim bilir ne derdi?) ayni sekilde ayna karsisinda elde tarak koltuk tepesinde elde kumanda az sarkılar söylenmemiştir.
Neden koltuk tepesi? Sahne yapıyorum yüksekteyim çocuk aklımca. Çocuk olmak bambaşka bir şey.
Not: ama bu hayal olarak kalmayacak ikisinden birinin olması için mutlaka uğrasacağım. Şimdi mi neyim bir psikolog.
vatman olmak isterdim. trene bindiğimizde annemi zorla en öne otuttururdum vatmanı izlemek için. sonrasında hayranlıkla izlerdim inene kadar. güzel günlerdi.
Büyükler hep sorardı büyüyünce ne olacaksın diye."doktor" derdim. Herkes aferim oğluma derken tiz bir ses bölerdi övgüleri."sen anca soktor olursun" derdi babaannem. Haklıymış.ileri görüşlüymüş rahmetli.
pilot olmak isterdim fakat hayatın gerçeklerini ve zorluklarını ve pilot olmak için gereken parayı gördükten vazgeçtiğim hayalimdir keşke pilot olmak daha kolay olsaydı.
