yonetmenlik. cok ufakken kirk dougles'in spartacusunu seyretmistim. yapilan o produksiyonun nasil buyuk ve kusursuz cekildigini gormustum. filmi ceken yonetmenin ise benim en hayran oldugum yonetmen oldugunu nerden bilebilirdim ki (bkz: stanley kubrick)
küçükken, büyüklüğe dair plan proje sunumu isteyenlere cevaben, hiç evlenmeyecem derdim. ne alaka?? dua hükmüne geçti terbiyesizim.. keşke astronot olacam deseymişim..
mafya.
valla acayip hoşuma giderdi, sokaktaki çocukların ağzını burnunu kırardım boncuk tabancası ile tehdit ederek misketlerine çökerdim. sonrasında ise şiddet karşıtı hümanist bir aktivist olup çıktım. kahretsin...
şarkıcı. bu hayalimden evin perdelerini yakınca vazgeçtim. zaten bizimkilerde uzun bir süre beni yalnız bırakmadılar. 6 yaşındayken hayal dünyası fazla geniş oluyor.
