Çocukluğun bir daha gelmeyeceğini biliyordum belki. Bir kameram olsun istiyordum. O zamanlar bizim eve renkli televizyon bile yeni gelmişti.(renkli yayınların başlamasından tam 9 yıl sonra.) Bu imkansız bir istekti. Şimdi herkesin cebinde bir kamera var. Benim antika telefonum bile vhs kadar çekiyordur. Ne olurdu şu teknoloji 70'lerde 80'lerde geçeydi elime? Şüphesiz geçen vardır. Çocukluğunu ileri -geri sararak izleyen. Benim geçmedi. Lan bir adi sünnet kasedim bile yok :((
kumandalı yarış arabası, atari, futbol topu. belki şaşıranlarınız olacak sizde vardı diye. ben gariban bir ailede büyüdüm arkadaşlar. sokaklarda oynayarak büyüdüm. sadece 1 lego setimiz vardı dandik birşey. babam maaşından arttırıp almıştı. onla oynardık hep kardeşimle. hep heves ettim oyuncaklara. ama hiç istemedim. biliyordum paramız olmadığını.
Monami pastel boya seti. Hem de 32 li mi 48li mi oyle bir seyi vardi.
Icinde arkadasimin insan rengi olarak tabir ettigi krem rengi vardi. Onun insanlari insan rengi oluyordu benimkiler beyaz.
Oyle yokluk icinde de buyumedim aslinda ama annemler simarmayayim diye midir bilmiyorum almadilar su monamiden bana. Askolsun onlara.
Pastel boya. Küçükken her çocuk gibi ben de resim yapmayı çok severdim. Ama pastel boyalara karşı daha özel bir ilgim vardı. Onları koklamaya ve ısırmaya bayılırdım. Bir gün onları dişlerimle paramparça ettikten sonra ve annemin de bunu farketmesiyle belli bir yaş alana kadar asla pastel boya alınmadı bana. Okula başladıktan sonra da o gün resim dersi varsa sabah annem çantama koyardı akşam döndüğümde de alırdı. Hoş arkadaşlarımın yanında utanır, boyalara zarar veremezdim haliyle. Büyüdükçe bu saçma şeyden vazgeçtim elbet ama nerde bol çeşitli pastel boya seti görsem hala çok heyecanlanırım çünkü onlara hasret büyüdüm.
Yanlış hatırlamıyorsam eti puf çekiliş yapmıştı. Ürün ambalajını postayla göndermen gerekiyordu falan. Biriktirip zarfa koyup anneme vermiştim göndersin diye. Annem gönderdim dedi ama keklemişti sanırım beni. Şimdi gerçek bir arabam var ama akülünün yerini tutmuyor be sözlük. *
Barbi evi. Aslında şimdi istediğim zaman alabilirim ve hâlâ istiyorum ama ne zaman almaya kalksam yanımdaki kişi sen çocuk musun diyor. Oysa kimse bilmiyor benim içimde hâlâ küçük kırılgan bir kız çocuğu var ve o onun o barbi evine ihtiyacı var.
yoktur. hiç birşeyimiz yoktu hemen hemen. belki de istanbul da ki en kötü evlerde oturduk, babam düzenli çalışmaz eve gelmezdi ama yanımızda dayılarım, anneannem, dedem vardı. annem de sarıp sarmalayan, her koşulda sahip çıkan , varı yoğu biz olan bir kadındı. o yüzden her şeyim vardı benim. hala da öyle. dünya malına tamah etmem. isteklerim hep makul ölçülerdedir. böyle mutluyum ben. ailem, dostlarım yeter bana.
