Taşınabilir merdivenle oynarken yere düşmüştüm sırtıma da merdiven düştü.. Bunu gören hain amcamın kızı gülerek eve gitmişti sözlük.. Ölmeme ramak kalırken kardeşim kurtarmıştı.
eski zamanlarda efsane oyun olan karanlıkta saklanbaç oynarken zifiri karanlıkta ebeden kaçma iç güdüsüyle inşaat çukuruna düşmem, düşerken refleks icabı yakınımdaki bir şeye tutumaya çalışmam tuğla yığınının tahtasını tutup çekip tuğlalarla birlikte aşağı yuvarlanmam. lan mükemmel kaza be.
Sobayi yeni yakmistik. Tutuşmadi diye sobanin deliğinden 1 litrelik buyuk kolonya bidonlari vardir ya hani onu döküyordum kiiiiiii bi patladi yüzüm yandı. Lakin sadece yuzümün bir kac yerinde ufak findik kadar yanik izi oldu onlarda zaten gecti izi bile yok cok sukur.
Saklambaç oynarken arabanın altına saklanmistim hiç yer yokmuş gibi beni bulamadan onlar araba çalıştı son an da bakkalin çırağı farketti beni 3-4 saat sesimi çıkaramadım şok etkisiyle . Çok mu zekiyim çok mu aptal bilemedim git tüm çocuklar gibi apartman girişine saklansana ama yokkk daima zor olanı bulacağım.
Tabi eskiden doğalgaz yok. Biz de tüple çalışan sobayla ısınıyoruz. Arkasındaki vana açılacak sonra önüne çakmak çakılacak. Ben de hevesle açmışım vanayı. Anneee ben vanayı açtım da dedim ama anacım unuttu. Olacak ya. Artık havaya mı çok gaz salındı ne olduysa annemin çakmağı çakması ile bütün borular patladı devrildi. Şükür alev falan yok ama o sobaya takılı üstünde çamaşır kuruyan turuncu demirli şey benim kafama kral tacı gibi geçti. istesen takamazsın. Ben tam ağzımı açıp basacağım yaygarayı, anneciğim: ay prenses oldu benim kızım" diye el çırpmaya başlayınca sustum. iyi ki varsın doğalgaz. Umarım her evde olursun.
90ların ortası yaş 6-7 kışın köyde arkadaşlar la oynuyorduk tam arkadaşı kovalarken bir anda taklalar atıp yere yığıldığımı hatırlıyorum ne olduğunu bile hatırlayamıyorum sonradan öğrendim yokuş aşağı kızak kayan biri hızla gelip bana çarpmış sadece başımın döndüğü aklımda.
5 yaşındayken 'küçük turgut'un üzerine klozet kapağı düşmüştü. hayatımda hiç bu kadar kanı bir arada görmedim. hala klozet kapağını sıkıca tutarak yaparım. travma olmuş.
kaza mı bilmem ama 4 yaşındayken kendimi ciddi ciddi jipin altına atmıştım. altı yüksekti ama bir şey olmadıydı. Neden yaptım,yapmıştım bilmiyorum ama tek hatırladığım yapmam gerektiğiydi. sanki,büyülenmiş gibiydim. çok garipti.
o zaman enn baştan başlıyorum. ilki daha bebekken gerçekleşmiş bir olay annemin de daha toy olmasından kaynaklı soğuk su içirmiş mosmor morarmışım son anda dönmüşüm bu dünyaya,
sonra bahçede uçurum gibi bi yerden yuvarlanmışım canım anam çilekeş anam ardımdan bakmış da babanem atlayıp kurtarmış(hanfendi hamile o ara tabi ona bi' şey olur diye düşünmüş ulan bir yaşında evladın uçuyo sen onu nasıl düşündün?),
ardından merdivenlerden yuvarlanma maceram var maksimum 3 yaşındayımdır uyluk kemiğim yamulmuş, hala uzun süre oturamıyorum acıyor,
çocukken sürekli bisikleti bi' yerlere toslardım ama en acılı maceram yokuş bir yolda virajı alamayıp boş araziye uçmuştum omg.
vesaire vesaire ben hep uçmayı sevmişim yahu. bu kadar beyin sarsıntısına aklımın da arada uçup gitmeleri, aptallıklarım gayet normal aslında.
hangi birini sayayım. eriklere dalarken ağaçtan düştüklerimi mi?, koşarken düşüp bacağıma demir girmesini mi?, parkta oynarken düşüp cenemin kesilmesini mi?, parmağıma keser vurup tırnağımı koparttığımı mı?, bisiklet ile çöp kamyonu tarafından ezilmeme ramak kaldığını mı?, dedemin çakısı ile elimi kemiğe inecek kadar bir kesik attığımı mı........vb.
bisikletle gezinirken ön tekere ayağı sıkışan arkadaşın üstünden uçup asfalta kafa atmıştım hiç birşey olmamış gibi kalkıp yola devam edecekken ordakiler beni ikna edip apar topar tanımadığım bir kişinin arabasına bindirip ilk yardıma götürdüler pansuman yapıp eve yolladılar aynaya baktıktan sonra yüzümdeki derinin yarısı asfaltta kalmış o zaman fark ettim ama şükürler olsun hiç bir iz kalmadı.
pisboğazdım. şeker sanıp suni gübre yediğimi, çikolata sanıp sulandırılmış kınayı tattığımı hatırlarım. hala yaşıyorum. allahın takdiri.
yaramazdım. kangal köpeğinin kafasına tabak fırlattım ve üzerime atlayıp bir ısırık kondurdu. vitrini kendi çabalarımla üzerime devirdiğimi de az çok hatırlarım. ayrıca çok hafif eğimli yolda 30 ton yüklü kamyonun el frenini indirmişim. babamın yetişip müdahalesi ve güzel şamarıyla durum kontrol altına alınmıştı tabi.
Ben hatirlamiyorum ama anlatilanlardan biliyorum. Otobus terminalinde annemler tuvalete gitmisler ben de bekliyormusum cok kalabalikmis. Sonra cocuk kaciran cingeneler beni kacirmis, anons falan ettirmisler korkmuslar terminalden ayrilamadan bulunmusum. Allahim iyi ki hatirlamiyorum amk. Travma amk.
ikinci kattan düştüm ölmedim bacağım yırtıldı ölmedim nefes boruma kemik kaçtı ölmedim kedi gibi dokuz canlıymışım ama vücudum yara berelerle dolu keşke çocuk olsaydım o yaralar hep kalsaydı büyüyünce Can'ının yanmasından iyidir küçükken yaşanılan o kazalar her seferinde acımadı ki yok bişey ki diyip annem üstüne döver korkusuyla o acıları inkar etmeler çocukluk küçükken demek kadar acı değildi neyse Lan nereye geldim ben buradan.
bisikletin jantına ayak serçe parmağım takılmıştı acil bir yere yetişiyorduk,bisikleti kullanan başka biri vardı birden kaptırdım. sonra kendimi 5 metre havada buldum ok gibi fırlamıştım yüz üstü yere çakıldım yüzümde ki bütün deri kalktı neredeyse,ayak serçe parmağım kırılmıştı 3-4 km eve kadar böyle yürümek zorunda kalmıştım.
eğer kaza denebilirse elimden tuttukları gibi kolum çıkardı. anneannem beni mahallede ki çıkık takan amcaya götürürdü. diş felan da çekerdi manyak. çocukluk travmam.
CULUH (hindi ) gagaladı beni ama hakettim . hayvana sopayla dürterken kabardı kovalamaya başladı beni tabi piçim ya gülerek kaçıyorum ,sonra taşa takılıp düştüm e hayvan gelip intikamını aldı .
teşekkürler culuh kardeş.
