Bir gün ulular ulusu kiz en yakın kız arkadaşıyla oturmaktadır. Bir erkek ulular ulusu kiza yaklaşır ve eyeliner markasını sorar. ulular ulusu kizin arkadaşı çok asabi bir kızdır ve kendimiz imal ediyoruz biz diye saçma bir yanıt verir. Çocukta dururmu yapıştırır cevabı; asıl seni kim imal etmiş amına koyim şu tipe bak der, ulular ulusu kiza göz kırpar ve geçer.
Valla kendinize lanet edilecek bir durumdur resmen efenim rezilliktir. Arkadaşımla konuşuyorum diye eski okulumun whatsapp grubunda (34 kişi vardı pekte sevmediğim ve samimi bulmadığım insanlar) resim atmam altına yorumlarda bulunmak hatta arkadaşımla konuşuyorum diye başka bi gruptaki kızla konuşmam resmen rezillik tabi sonra kimse ne dediğimi alamayınca açıklamalarda bulunmak zorunda kaldım doğal olarak kusura bakmayın yanlışlıkla gruba yazmışım dedim. Koca bir okula rezil oldum resmen sözlük.
Bu çarşamba kardeşime okul kıyafeti almaya gittik, ortaokulda okuyor. Neyse adama sorduk x ortaokulu kıyafetleri var mı diye, kim için diye soruyor. Oradan çıktıktan sonra kardeşime başka yerde sorarlarsaa kıyafeti kendime isteyeceğim dedim. Tamam neredeyse ikimiz de aynı boydayız ama ortaokullu insanla 20+ insan nasıl ayırt edilemez ki? Küçük gösteriyorum desem höh o kadar olmaz bence. Bu da saçma bir anımdı sözlük.
bim den alacaklarimi aldim ve saat 20.46 gibi bim den ciktim. kaldirimdan eve dogru yuruyorum. yurudugum kaldirimda 15-20 metre onumde bir kiz daha yuruyor. yururken arkasina bakti bir sure bana bakip onune dondu ve yurumeye devam etti. insanlik durumu yani bakabilir insan. boyle bitse. kiz saniyeler sonra tekrar arkasina dondu ve bir sure bana bakti ve tekrar onune dondu. bu arada mesafemiz hala ayni ve bakarken de yurumeye devam ediyor kiz. kiz muhtemelen 2000 li. yani sabi subyan daha... ben 94 luyum. abisi olurum olsa olsa... inanmicaksiniz belki ama bu yururken arkaya donup bana birkac saniye bakip sonra tekrar onune donme islemini bir kac kez daha tekrarladi... ben hic birinde istifimi bozmadim. zaten hava karanlik. ben hic bi sucu olmayan bimden cikip evin yolunu tutmus biri olmama ragmen belki kiz benden rahatsiz olmustur diye karsi kaldirima gectim. fakat ben karsida olmama ragmen bu sefer de karsiya bakiyor. ben hala gece karanliginda kizin benden huzursuz oldugunu dusunuyorum. bu sefer de telefonla konusur gibi yaptim. bir baktim o da ne? kiz bana dogru hem de bana baka baka geliyor. bu sefer yaşı geregi durumdan ben korkmaya basladim. hayir yaslarimiz ayni veya cok yakin olsa kizla tanisirdim coktan. resmen sabi subyan yanima geliyor. bu arada cok onemli bir ayrintiyi unuttum. yurudugumuz yol biraz tenha. ben artik yavasladim ve kiz iyice yaklastiginda durdum.
-siz beni mi takip ediyosunuz? dedi.
+yoo, ne munasebet.. nerden cikardiniz bunu? dedim.
-ee ayni kac dakikadir pesimdesiniz. dedi.
+evime gitmek icin bu yolu kullanmak zorunda oldugum icin olabilir mi acaba? dedim.
-hmm..tamam pardon ben oyle sandim. dedi.
+yoksa sizi takip eden baska birileri mi vardi? dedim.
-hayir. ben sizi yanlis anlamisim kusura bakmayin dedi. (naif kisiligimin boyle sacma sapan bir eylemde bulunmayacagini anladi sanirim. veya gercekten birileri onu takip ediyordu.)
nerde oturuyosunuz? dedi.
+şaşkin bir halde d7 blokta dedim.
-d7 mi? biz de orda oturuyoruz dedi. otutduklari daireyi soyledi.
+ben yillardir oturuyorum. seni daha once gormedim dedim.
-biz yeni tasindik hadi gidelim o zaman dedi.
apartmanin biraz yakinina vardik.
+hadi sen git evine. saat erken de olsa bir daha hava karardiginda tek basina cikma bence. dedim.
-tamam iyi aksamlar dedi.
+ben de bir sigara ictim. sonra girdim eve.
arkadaslar o kizla bildigin ayni apartmanda oturuyoruz. fakat psikolojik veya ailevi sorunlari var gibi geldi bana. uzuldum durduk yere. bir de kendimden kac yas kucuk kizla yuruyerek yanlis anladilmaktan cok korktum.
yasadigim en saçması değildir ama ilk aklıma gelen bu.
bir arkadasima çok beğendiğimi söyledigim bi şarkı atmıştım.sonra bu bir gün duvarinda çok hoş uzunca bi söz paylaşmış.ya bu nasıl guzelmis ne bu dedim.knk senin attığın şarkının sözleri ya bu dedi.
açıklama da yapmadim.gerizekali olduğumu düşünmüştü.
Derse geç kaldım. Nerdesin sen dedi hocam ben de çok manidardır. Dedim ki. 'Hocam ben annem yemeği geç hazırladım'. Dedim. Allah kahretmesin. Rezil olmuştum. Hoça da gulmustu.
Otobüse bindiğimde kartı basmayı unutup kulaklığımla otobüsün arkasına doğru ilerleyişim, şoförün arkamdan bağırışı, benim duymayışım.
Sonrasında arkamı döndüğümde şoförün bana çok tuhaf bakmasıydı.
Nasıl açıklayacağımı bilmez bir şekilde tekrar kartı basmaya dönerken utancımdan kıpkırmızı olmuştum.
Nasıl bir dalmışlık, anlam veremiyorum hala..
Kariyer.net'ten iş başvurusu yaptım, iş tanımı part time turist rehberliği gibi bir şey.
Ataşehir'deymiş ofis, gayet kurumsal bir mail atıp davet ettiler.
Ben de o tarihte öğrenciyim, para kazanacak birkaç işte çalışıyorum. Buna da bir bakayım dedim. Geldim Ataşehir'deki binaya. içeri girdim, güvenliğe xx şirketi kaçıncı katta dedim? Adam bilmiyorum öyle bir şirket mi varmış burda, dedi.
Adama bak ya, apartmanı bilmiyor, slk dedim içimden. Neyse, bindim asansöre, buldum bir şekilde daireyi,çaldım zili.
Kapıyı bir adam açtı, hoş geldiniz yasak hanım, buyrun dedi, bir terlik çevirdi bana doğru. Ulan, kaçsana. Yok, kaçmadım. Basiretim bağlandı, ayakkabılarımı çıkarıp terliği giydim. Bi de ayakkabıları içeri alayım mı ehuehu dedim.
içerisi ev, bildiğin ev.
Adam tvyi kapadı. Balkonu ofis olarak yedirmeye çalışarak beni balkon masasına buyur etti. iş(!) tanımını anlattı:
- bizim yurtdışından misafirlerimiz geliyor, onlara istanbul da gezerken eşlik edecek bayanlar arıyoruz. Aklınıza yanlış bir şey gelmesin. Sadece gezeceksiniz vs vs.
insanlar demek böyle kötü yola düşüyor.
Ben Ordan bir şekilde çıktım ama kariyer.net'e o ilan nasıl çıktı senelerdir akıl sır erdiremem...
