ortamın müzikleri güzel, ambiyans olur sizede.
ne zaman hatırlamıyorum, masmaris'te club arena da biraz alkol girsin vücuduma dedim
rusçu tayfa hepinize sandalye var, oditoryum kiralamak zorunda kaldım sizin yüzünden amınkodum abazaları,neyse
yazlarıda rus turistler türklerden çok olur marmaris dolaylarında..
clubtayım, tavanı açık bi yandan müzik bangır bangır..
ekranda ikide bir '' iyi ki doğdun ayça, buse, anasının amları...'' falan, dakika başı bir kızın doğum günü kutlanıyor yani özel istekle..
ama bana da eğlence malzemesi oluyor..
sonra bir masa dikkatimi çekti. masaya kokteyler, içki tepsileri falan yağıyor..
masada da 20'li yaşlarında iki tane rus kız var.. şaşırtmadı, again and again..
abaza- asalaklar ısmarlıyor o kadar içkiyi ama kız neresine içecek o kadar içkiyi?
bazıları telefon numarasını veriyor kıza..
bende belgesel izler gibi izliyorum.. (hatırlayınca gülesim geldi yine)
sonra sıkıldım mk, benim masadakilerle kopmaya devam ettim.
çıktık clubtan gecenin sonuna doğru. yürüyoruz sahilde çapraz adımlarla..
midyeci gördüm, dedim ben bir banka oturup yumulurum midyeye.
aldık midyeleri yiyoruz. güzel yapmış,
her midyecininki iyi olmuyor bazılarının pilavı soğuk lapa oluyor, et olmuyor içinde
karabiberli tencerenin dibindeki pilavı satıyor amınakodum midye diye. neyse sakinim..
sonradan fark ettim yumulmaya ara verip etrafıma ne var ne yok diye baktığımda
clubtaki rus kızlar da midye almaya gelmiş, aldılar midyelerini yanımızdaki banka oturdular
aralarında gülüşüyorlar, bedava içkisini içip egosunu everest' in rakımlarına çıkardı neden gülmesin ki.
clubtakiler kızı değilde, kız clubtaki abazanları düşürmüş meğerse..
Soğuk bir kış günü Kars'ta askerim. Her yer buz. Çatılardan 4-5 metre saçak sarkmış. 6-7 yaşlarında bir çocuğun sırtında montu yok. Elleri soğuktan kıpkırmızı, ayakkabıları açılmış. Ellerini üfleyerek ısıtmaya çalışıyor. Üstü başı ağzı burnu kir pas içinde ayak altında geziyor.
Bir an düşündüm. Düşünülmeyecek gibi değil ki. Eldivenlerimi çıkardım çocuğa verdim. Çocuk bir an durdu. Eldivenleri ayağına geçirdi. Koşa koşa gitti.
aynı anda yaşadığım 2 sahnedir. bu da topluluğun yaşadığım hayatımın bilebileceği sadece yaklaşık 25 saniyelik bölümüdür.
ben birşey anlatırım mesela, size verdiğimle, asıl söylemek istediğim şey çok farklıdır. ben a ' ya ilgili bir şey anlatırken aslında b ' yi anlatıyorumdur . tabi a ' yı dinleyen sizin bilincinizdir, b'yi alansa bilinçaltınızdır çünkü bu iki şey birbirinden bağımsız çalışır beyinde.
bunu şöyle örnekleyebilirim daha net anlaşılması için.
tanımadığınız birisi size yağmuru sevdiğini söylediğinde siz onun içine kapanık ve depresyona meyilli olduğunu düşünürsünüz çoğunlukla. yani onun size söylediğini sizin bilinçaltınız daha önce yaşadığınız tecrübelere göre translate eder. çünkü yağmuru seven çok melankolik arkadaşınız olmuştur hayatınızda daha önce. oysa o kişi size sadece yağmuru sevdiğini söylemiştir melankolik olduğunu değil mk.
tabi bu biraz ön yargı ve peşin hüküm vermek mallığıdır.
bakın analiz edebilme yeteneği demedim. bunlar birbirinden farklı şeyler.
hayat sahnesine başlıyım hafiften, oturup size hayatımı anlatmam sadece öğretici olan kısımlarından bazılarını paylaşırım şuan yaptığım gibi.
tolga diye bir arkadaşım vardı, adı tolga sıkmıyorum zaten burda adını versemde a biizm tolga demeyeceğinize göre, ifşa sevenler yarrağımı yesin.
bu dingilin sevgilisi vardı bi ara. tolgada şöyle bir tipti. babası zengindi biraz, ben evde kalıyorum üniversitede diye havan atan tiplerdendi. hani şu kıyafetine çay döküldüğünde bütün karizması ve erkeklği yerle bir olan yapmacık erkekler varya. kol saati takmadan dışarı çıkmazdı andaval saatin pili 2 sene önce bitmiş ve işlemiyor olmasına rağmen.
kendisi dışında herşeye önem veren bir kaybedendi yani.
yeni tanıştığı kızlara hayat hikayesini anlatırdı abarta abarta. sokakta yada hayatınızda çok yerde gördüğünüz mal tiplerden yani. amınakoyım kızlarla evde ben kıyafetlerimi yumoşla yıkıyorum muhabbeti bile yapmıştı.
o yüzden insanlara kendinizi azgın kevaşenin birinin bacaklarını açtığı gibi sonuna kadar açmayın.
bilmesini gerektiğini düşündüğünüz şeyleri paylaşın. gerisini siktir edin.
ve bu çocuktaki özgüven kasıntıydı, bir kız bunla sevgili olduğu için kendini erkek sanan tiplerden yani. sevgilisine güvenip götü kalkık konuşuyordu. fazla detaya girmicem. aha bu benim lan diyen vardır.
bu adamlardan olursanız, birazdan hikayede anlatacağım şey yada benzeri gelir başınıza. sonra tolga gibi gelip bana ve benim gibilere dert yanarsınız.
bu tolgayla arada otururduk biyerde muhabbet ederdik. bu salakla en son buluştuğumuzda depresyona girmişti. belli tipinden çocuğu tanıdığım için. sevgilisiyle oturmuştuk daha önce bikere. o zaman görmüştüm çocuğun ilişkisinin geleceğini. kızı görseniz sizde tolga gibi düşünürsünüz, kızların ne olduğunu bilmediği ve kız olsun da nolursa olsun mantığıyla baktığı için karşı cinse. ama çocuk sikimde olmadığı için kendi yaşasın , acı çekerse belki akıllanır dedim. birazda onun iyiliği için
çünkü kahin gibi atlamaya gerek yoktu.
sonu belliydi mk zaten.
bu sevgilisiyle 1 yada 2 senedir sevgiliydi tam hatırlamıyorum beni ilgilendiren birşey değil, o yüzden merak edeceğim birşey de değil.
salak anlatmaya başladı.
biz ayrıldık dedi. bende sebebini sordum tahmin ettiğim halde şevkini kırmamak için, çünkü günümüz erkekleri dedikoduya bir orospu gibi açlar. erkek diyorum ama siz öyle anlamayın.
ayçayla bu sevgiliyken, ayça kızımıza bir keko yürümüş facebooktan mesaj atıp. tolgada lafta erkek olduğu için kendince çocuğa ayar çekmiş kızın hesabından çocukla konuşup. olay orda bitmiş tolgaya göre ama sonradan olan şey şu
kız tolgayı terkedip kendine yürüyen kekoyla sevgili olmuş. ne bekliyodun amınakkodum salağı diyesim geldi çocuğa ama zaten hayatı sikilmişti anlayabiliyordum suratından.
biz bu muhabbeti yaparken, o zaman sigara içiyordum. tolgada kızlar sigara içen erkeği sevmiyor diye içmiyordu. durumun ironisine bakarmısınız. trajikomedi amınakym.
öğrenci mekanı gibi bi yerde oturuyorduk, puf koltuklar falan. başka bi masadan kızın teki çakmağı istemeye geldi. tolgada o ara bu olayıı anlatmaya devam ediyordu. ben tolgayı dinliyordum ama kızın geldiğini gördüm doğal olarak çünkü insan gözü sağ ve sol u görebiliyor oraya odaklanmasada.
' çakmağınızı alabilirmiyim?' diye sordu tipik iyi, narin rolüyle.
bende kıza bakmadan çakmağı uzattım.
çünkü birisi size bir şey anlatırken hele de anlatan kişi için önemliyse, bütün konsantrasyonunuzu ona verin. tabi eğer abazaysanız kızın teki gelip sizin muhabbetinizi bölebilir. o yüzden aciz olmayın.
kız mal oldu bir an. çünkü sikimde değildi ben tolgayı dinlediğim için. ki gerçekten sözlüğün çoğunun aksine bir kız benden çakmak istediğinde oo hemen çakmak lazımmış esprisi yapıyım diye gelmiyor aklıma. yada oha bir kız benden çakmak istedi diye şımarıp kızın içine düşmüyorum.
yaksın sigarasını siktirsin gitsin.
ben öyle davranınca, kız mal oldu bir 10 sn dondu. çünkü benden üst satırda anlattığım şeyi bekliyordu. onu siklememem, anasının amına kadar sarstı onu o an. sigarasını yaktından sonra masasına dönüp bir süre beni kesti. bunu biliyordum, ona bakmasamda çünküsünü anlatsam ne saçmalıyor diyeceksiniz.
zaten bu yüzden size bir erkeğin böyle olabilmesi imkansız geliyor. çünkü siz yapamıyorsunuz diye başkasınında yapamayacağını sanıyorsunuz.
o kızı yatağa atardım eğer isteseydim. çünkü kızdaki bu isteği görebiliyordum. kız beni tanımamasına rağmen. kıza göre acıklı bir sahneydi.
bu anlattığıma sıkıyor diyecek aşağılık kompleksli ezikler olacaktır.
çünkü eğer kaybedenseniz, sizin yapamayacağınız şeyleri başkalarının yapabilmesi sizi inanılmaz şekilde kötü hissettirir. bu kötü hisle de karşınızdakine çamur atarak baş etmeye çalışırsınız.
bu anımı anlattım, çünkü sizin anlamanızı istediğim şey benimle ilgili değil.
bu ayça orospusu, demiştim ya biz bi kere tolga ben ve bu kız oturmuştuk biyerde, görseniz gayet ağırbaşlı, kişilikli düzgün bir kız gibi duruyor. ama aslında olduğu şey tam tersi yaptığı orospuluğu düşünürseniz. tolga da '' bana ağırbaşlı gelmişti hep '' diye ağlıyordu bana dert yanarken. ve bu mal kızı tanıyamamış o kadar süre sevgili olmalarına rağmen. götünden kazığı yedi en sonunda kaçınılmaz bir şekilde.
kendimi övmek için anlatmadım bunu, sizin övgülerinizin benim gözümde bir değeri yok aynı şekilde atacağınız boklarında.
ben bunu size birşeyleri farkedebilin, görebilin diye içinizde birşeyler harekete geçsin diye anlattım. çünkü abazalıktan başka birşey göremez halde şu erkek nesli. size iyiliğinize bütün yazdıklarım, o da basitlere ve karaktersizlere değil. onlar yarrağımı yiyebilir sadece.
edit: ama kızın hakkını verin, rol konusunda ' doğuştan' yetenekli. diğer kızlar gibi. gerçi kazığı yiyene kadar farkedemiyor erkekler. çünkü kızlara güveniyorlar. severim sebep- sonuç ilişkisini.
Annemin kanser olduğunu öğrendiğimiz an' dı. Doktorun gözüme bir yaratık gibi görünmesini unutamıyorum. Bir de lavuk anneme " hemen gemileri yakmayın " diye zırvaLayarak kadını daha da kötü hale getirmişti. Bende annemi " daha iyi bir hastane buluruz , bunlar abarttı daha sadece ultrasona girdin " diye teselli etmeye çalışmıştım.
halk demokrasi nöbetinde ben de eve dönerken bi baktım saat 19:25 dedim ki bekleyeyim yarım saat biliyosunuz 20:00-06:00 arası bedava beklerken baya kalabalık oldu insanlar bedava geçişi bekliyorlar neyse 35 dakika bekledikten sonra saat 19:59 içim içimi yiyiyor saat en sonunda sekiz oldu bende bi kaç saniye beklemeden bastım akpili ordaki ödeme 1.15 yazısını gördüm ya beynime kan fışkırdı en çok beklemiş olan benken benden 3 saniye sonra basanlar beleş geçti eve kendimi zor attım bir süre tavanı seyredip hayatımı gözden geçirdim.
Seni güzelce gelinlikle evden çıkaracak kadar omur versin allah bana dedi ve gülümsedi. boş boş gülümsüyordu yanağını sıktım tepki vermedi. gozlerinide kapatmiyordu artık.hani gözüm açık gider dedikleri olay var ya. ben onun şahidi oldum..
içimi çıkartan başlık.
arkadaş neler var şu hayatta ya. yazıyı okuyorsun allah korusun diyorsun, alttakine bakıyorsun daha çok korusuna dönüyorsun. dibin sonu yok ki işte. biz de zannediyoruz bizimki dert.
ne deyim? valla hepinizi tek tek bağrıma basasım geldi.
görüp göreceğiniz bu olsun.
durakta yanıma bir çift oturdu. benim de mutlu bir günüm olduğu için gülümsedim ve muhabbet etmek istedim. kız türkçe ve ingilizce bilmiyor, erkek ingilizce biliyordu. bu çift suriye'de savaştan kaçıp kıbrıs'a gelmiş. oğlan eczacılık okuyor kızsa sadece evde oturuyordu bütün gün. birbirlerini bulmuşlar buldukları gibi de evlenmişler. hayat hikayesini anlatmasını istedim o kadar güler yüzlülerdi ki hemen başladılar anlatmaya. ikisinin ailesi de dağılmış, kimse birbirinin yanında değil. oğlan biraz hüzünlü biraz da huzurlu bir şekilde anlatmaya devam ederken benim salaklığıma geldi arkadaşlarınla görüşebiliyor musun diye bir soru sordum. aileyi kaybetmişken arkadaş sorulur mu? oğlan bir duraksadı, şaşırdı ama sonra hiç sormamışım gibi anlatmaya devam etti, çok utandım. hayatta bu kadar çok şey kaybetmelerine , gidecek bir memleketi, oturup ailece yemek yiyemeyecek bir sofraları olmalarına rağmen ikisi birbirine o kadar güzel yetmişti ki. oğlan ilk önce hayat hikayesini, sonra da ister istemez savaşı, neler olduğunu ve hepsinin gerçek oldugunu anlatırken ben gözyaşlarımı tutamadım, içten içe ben ne yapardım diye düşünmekten kendimi alamadım. oğlan daha fazla konuşmadı, sadece gülümsedi ve "ağlama, şükret" dedi. sonra karısı gözyaslarımı sildi. bu sefer eşine gülümsedi ve eşini öptü. kız hemen utanıverdi yere baktı. otobüsleri gelince hemen ikisi de zıpladı ayağa kalktı. öyle olunca bende ayağa kalktım, kıza sarıldım ben sarılınca o da sarıldı sonra hemen kendini çekti gülümsedi. o kadar saftı ki, tüm benliğiyle hiç konuşmamama rağmen bunu anladım. bazen durup o gün üzerine düşünüp çıkarımlar yaparım ve o gün bu çıkarımlar bana farklı bir bakış açısı kazandırdı.
bir keresinde tam bir hafta bubam bize muz alamamıştı... hala hatırladıkça elimi yumruk yapıp ağzıma sokar ve banyoda sırtımı duvara yaslayıp aşağı doğru kaykılarak ağlarım....
türkiyenin en yoğun hastanesinin acilinde çalışan biri olarak gördüğüm her son nefes bir acıklı hayatın son bulmasıydı tek bir fark var sadece bir gün o sonu bizde yaşayacak olmamız
Ulan yeter! Cidden yeter! Bakın böyle sikimsonik başlıklar açıyorsunuz millete o kareleri hatırlatıp yaralarına tuz basıyorsunuz.
Yeter!
Şuraya bakın! Adamlar acı çekiyor lan, can çekişiyorlar!
Mutlu mu oluyorsunuz bu şekilde?
insanları can evinden vuruyorsunuz..
Nasıl insanlarsınız lan siz?
anneannemin evinden bizim eve getirildiğim ve evin girişinde yerlerde bile oturan örtülü teyzelerin ben gelince bana acır gözlerle baktığı an. annemin yanına doğru yürüdüm, babam nerede diye sordum.
Kardeşimde bende şehir dışında okuyorduk ve ailem ikimizede para göndermek zorundaydı.o yıl mahsül para etmemişti.borç çoktu.sırf bizi okutabilmek için kalkıp antalya kumlucaya seralarda çalışmaya gittiler.bilenler bilir oraya çalışmaya gidenler tek gözlü bi barakada yaşarlar aylarca. Ramazan bayramında yanlarına gittik bayram kutlamaya. Onları, çalışma ortamlarını ve kaldıkları yeri görünce içime öküz oturdu sanki.işte o an ayaklarım yere bastı ve 10 yaş büyüdüm ben. Amaçlarım, hayallerim, beklentilerim tümden değişti.
Babam annemi bosadiydi evi terkediyodu cikti odadan soyle bi bakti bana sarildi agladi. ilk defa agladigini gormustum. Canim kizim dedi. Yuzume bakti geri cekilip sonra bidaha sarildi koklayarak. Ve gitti. Ve birdaha hic oyle sarilmadi.
lisede futbol turnuvasındayız. rakibimiz tam bir kasap team'di. önümüze geleni tekmeleriz mottosuna sahip bu psikopatlara karşı ne yapacağımız bilmiyorduk. halı sahanın kenarındaki tellere topla gitmek yürek istiyordu. çünkü bizim takımdan kim giderse gitsin tost olup geri dönüyordu. hepimiz harap bir şekilde maça devam ederken top bana doğru yuvarlanıyodu. top yuvarlanırken, bana 10 15 metre uzaklıktan gelen bir de ayı vardı. ayıyı görmüştüm. topa yetişecekti nerdeyse ayı. top bana ulaştığında onun da bana ulaşmasına 1 metre kalmıştı. tek düşüncem topu kenara çekip, çalımımı atıp atak başlatmaktı. ama öyle olmadı... topu kenara çekmemle 'pattt' sesini duymam arasında 1 saniye geçmedi. 'patt' sesi ayağıma geçirilen tekmenin sesiydi. kemiğimin etkiye tepki olarak verdiği sesti. gerisini hatırlamıyorum. tek hatırladığım 1 hafta yürüyememiştim.
sana laflar hazırladım ayı ama burası yeri değil...
babamın ölüm anına tanık olmamdır. yakamdan tutup kendine çekişi, beni kurtar oğlum diyişi ve hala uykularımı bölen gözlerinde gördüğüm o korku anı... dağ gibi adamın kollarıma yığılışını seyretmem...
babamın beni ve annemi ben 13 yaşımdayken alışveriş merkezinin ortasında dövmesi. arkada gülüşen insanlar hala gözümün önünde. şimdi 24 yaşımdayım ve şimdi olsa önce babamı döver sonra arkada gülüşenlerin anasını sikerdim. neyse
